Thriller met veel vaart!

Al direct in het begin van het verhaal word je als lezer geconfronteerd met een gruwelijke moordpartij. Sir Evelyn Montagu wordt dodelijk verwond aangetroffen in zijn appartement. Degenen die dit op hun geweten hebben, waren duidelijk op zoek naar iets waar ze zijn hulp bij nodig hadden. De martelpartij die ze op zijn lichaam hebben losgelaten heeft echter niet tot het door hun gewenste resultaat geleid en hij heeft het met de dood moeten bekopen. Neemt Montagu het geheim dat hij met zijn leven heeft verdedigd mee in zijn graf, of weet Ayesha Ryder de link te ontcijferen. De aanwijzingen die ze vindt hebben alles te maken met ‘madrigalisme’ en klinken haar als muziek in de oren. Zij heeft Montagu namelijk privé goed gekend en zij herkent zijn manier van het geven van aanwijzingen. Maar of ze genoeg weet om de hele code te kraken? Gelukkig wist ze vooraf niet aan welke dodemansrit ze begon, want anders was ze er misschien nooit aan begonnen. De speurtocht brengt haar op plaatsen in Londen waar ze anders nooit gekomen zou zijn en brengt informatie naar boven die anders wellicht voor eeuwig verborgen was gebleven. Dit met alle gevolgen van dien… Het wagentje van de achtbaan waar zij en haar partner in crime Holden in gestapt zijn. lijkt echter geen maat te weten, want ze komen van het ene avontuur in het andere terecht. Enig moment om na te denken over de resultaten van hun bevindingen is er eigenlijk niet, want al snel blijkt dat de moordenaars van Montagu hun pijlen nu op Ryder en Holden gericht hebben. Maar waarom? Het is echter het begin van wat een kat en muis spel op leven en dood blijkt te zijn.

Ryder is het eerste deel van een trilogie met wetenschappelijk onderzoekster Ayesha Ryder in de hoofdrol. Het is zeker geen dame die je zonder handschoenen aan kunt pakken want als ze iets in haar hoofd heeft gaat ze er ook helemaal voor. Daar komt bij dat ze erg slim is en dat ze er ook lichamelijk erg goed en aantrekkelijk uitziet. Dit laatste is in dit verhaal ook zeker in haar voordeel. De knappe verschijning kent alleen een keihard karakter zonder enige vorm van medelijden.

Bij aanvang kan je er als lezer bijna niet omheen. Dit verhaal lijkt wel erg veel op de opbouw van de Da Vinci Code van Dan Brown. Het duurde dan ook wel even voordat dit verhaal los gelezen kon worden van de avonturen van Robert Langdon, temeer omdat er in het boek ook naar de bestseller van Brown verwezen wordt. De avonturen volgen elkaar in dit boek echter zo snel op, dat de vrouwelijke speurder Ryder zich uiteindelijk toch grotendeels los wist te weken van de manier van speuren van de hoogleraar kunstgeschiedenis.

Op zich is het best een aardig boek om te lezen. De schrijfstijl is prettig waardoor het boek redelijk lekker wegleest. Waar je je zoals gemeld wellicht in het begin even over de gelijkenis van de Da Vinci Code heen moet zetten, lijkt het middenstuk toch een eigen leven te gaan leiden. Een die zeker veel spanning en avontuur beloofde. De combinatie van spanning, geschiedenis en hedendaagse belangrijkheid zijn zeker in dit stuk mooi vermengd. Het laatste stuk zakt echter behoorlijk in elkaar. Wat betreft spanning is de originaliteit er ongeveer een kwart voor het einde wel van af en er gebeuren wel zulke grote toevalligheden dat het eigenlijk geen goed doet aan het verhaal. Desondanks is het toch een verhaal waar zo veel vaart in zit dat je even flink uit moet ademen als je het boek dichtslaat. Nick Pengelley heeft het zeker in zich om een goede thriller te schrijven. Hij zal dan nog iets verder moeten werken aan zijn plot en het een wat vloeiender verloop met minder toevalligheden moeten geven.

Ryder is een genot voor mensen die houden van puzzels, codes, achtervolgingen en gruwelijke moordpartijen. Aan de ene kant een actueel verhaal over het geheime verdrag waar T.E. Lawrence (‘Lawrence of Arabia’) aan werkte en dat voor velen als een eye-opener kan dienen. Aan de andere kant een spannend politiek verhaal vol met geschiedenisfeitjes. Tijdens het lezen blijkt wel heel duidelijk dat weet waar hij het over heeft. Qua uitwerking zit hij er dicht tegen aan. Vanwege het matige eindstuk en de wel zeer grote gelijkenis met het werk van Dan Brown slechts 3 sterren voor dit eerste deel.