‘eigenwijs en speciaal’

Dank aan uitgeverij De Geus en De Perfecte Buren voor het ter beschikking stellen van het recensieboek. Ik vond het een superleuke ervaring!

Korte inhoud
In Parijs worden kort na elkaar twee doden aangetroffen. Alles wijst op zelfmoord, op één ding na: het vreemde symbool dat in de buurt van beide slachtoffers wordt gevonden. Is het de letter H, of moet het soms een guillotine voorstellen? Wanneer commissaris Adamsberg erbij wordt gehaald, ontdekt hij nog een overeenkomst: jaren geleden hebben beide slachtoffers deelgenomen aan dezelfde, met mysteriën omgeven reis naar IJsland. Terwijl in Parijs de moorden op het voormalige reisgezelschap doorgaan, vertrekken Adamsberg en zijn team naar het hoge noorden. Wat is daar ooit gebeurd? Zullen de ijsnevelen rond deze zaak ooit optrekken?
De cover
Het eerste wat me opviel op de cover, is de naam van de auteur, in grote witte letters. Ik stoorde me hier een beetje aan. De naam van de auteur mag op de cover niet overheersen.
Wanneer ik dan de cover meer in detail bekijk, heb ik moeite om er een geheel in te vinden. Ik zie een landschap, een lantaarnpaal en een silhouet. Het lijken drie op zichzelf staande elementen. Voor mij is het onduidelijk wat ze met elkaar te maken hebben.
Op basis van de titel en de korte inhoud kan ik veronderstellen dat het landschap IJsland is. Maar veel verder kom ik niet.
Wat ik wel kan appreciëren, is dat er met de zelfde kleurtinten is gewerkt, blauw, purper, grijs. Hierdoor komt de cover zeer rustig en zeker niet schreeuwerig over.
De cover alleen zou me niet overtuigen om het boek te kopen.
De korte inhoud en titel kunnen me dan absoluut wel overtuigen. (Zelf)moorden, mysteriën, IJsland..... hierdoor kijk ik er echt naar uit om aan het boek te beginnen. Dit schept bij mij hoge verwachtingen.
Ik geef de cover een 6, omdat deze voor mij weinig mysterie, eenheid of spanning uitstraalt. Ook de naam van de auteur is veel te nadrukkelijk aanwezig.

Eigen samenvatting
Parijs, de eerste aprildagen, Alice Gaulthier wil een brief posten. Voor wie is de brief bestemd, en meer nog wat is de geheimzinnige inhoud van de brief?
Niet lang daarna wordt de hulp ingeroepen van de misdaadbrigade van het 13de arrondissement. Inspecteur Danglard en Commissaris Adamsberg wordt gevraagd de dood van Alice Gaulthier te onderzoeken. Is het moord of zelfmoord?
En dan is er ook nog een vreemd teken dat met een oogpotlood aan de zijkant van het badkamermeubel werd aangebracht. Wilde Alice hier nog iets duidelijk mee maken?
En dan is er een tweede dode, dhr. Henri Masfauré. Opnieuw lijkt het zelfdoding. Vreemd is wel dat opnieuw hetzelfde symbool wordt gevonden in de buurt van het dode lichaam.
Het onderzoekt wijst uit dat beide doden 10 jaar geleden samen hebben deelgenomen aan een reis naar IJsland. De reis was met mysteriën omgeven en tijdens deze reis zijn er blijkbaar twee doden gevallen.
Zou de dood van Alice en dhr. Masfauré gelinkt zijn aan deze trip naar IJsland?
Maar dan wordt er een derde dode gevonden. Inspecteur Danglard en Commissaris Adamsberg staan voor een raadsel.
Tot Adamsberg een brief van François Château, de voorzitter van de ‘VERENIGING TER BESTUDERING VANDE GESCHRIFTEN VAN MAXIMILIEN ROBESPIERRE’ krijgt.
De drie doden waren allen lid van deze vereniging.
Zou met deze informatie het onderzoek in een stroomversnelling terechtkomen?
Moet de moordenaar of de doodsoorzaak in de vereniging gezocht worden, eerder dan in IJsland?
Adamsberg en Danglard kunnen er nog steeds kop noch staart aan krijgen.
Maar stap voor stap weet Adamberg de verschillende puzzelstukjes op de juiste plaats te leggen.
Zal een trip naar IJsland finaal alle ontbrekende details blootleggen?


IJsmoord is naar mijn mening een speciaal boek.
Enerzijds zijn er verschillende wegen die de (zelf)moorden lijken op te lossen. Steeds opnieuw komen er schijnbaar doodlopende straatjes aan te pas, maar de wegen komen toch ook weer onverwachte wijze samen.
Anderzijds zijn er de verschillende onderzoekers die betrokken zijn bij het onderzoek. Een voor een hebben ze speciale eigenschappen of kenmerken.
Er zijn verschillende aspecten in het boek die ervoor zorgen dat ik mijn opperste concentratie nodig had tijdens het lezen. In de eerste plaats het groot aantal onderzoekers, slachtoffers en mogelijke daders. Daarbij komt ook dat al deze personages een Franse naam hebben. Dus hiervoor alleen al de nodige oplettendheid om steeds opnieuw te weten wie wie nu ook weer was en wat de speciale kenmerken van deze persoon waren of wat zijn functie alweer was.
Bijkomend staat het boek ook bol van de verwijzingen naar de Franse geschiedenis, de Franse Revolutie en Robespierre. Wat enerzijds een extra invalshoek aan het boek geeft, maar anderzijds ook weer extra concentratie vergt, wanneer je daar niet superveel kennis over bezit.
En dan is er nog de schrijfstijl van Vargas, die ik zou durven bestempelen als ‘eigenwijs en speciaal’. Ze gebruikt heel veel beschrijvende beelden.
Voor mij is het een boek met een heel goede plot en een mooie ontknoping. Maar het was ook allemaal een beetje teveel van het goede. De Franse namen, de onverwachte wendingen, het grote aandeel van Robespierre, de IJslandse namen en begrippen, de zeer opvallende, soms zelfs overdreven kenmerken van de onderzoekers, het maakte dat ik soms het spoor bijster raakte naar het echte verhaal.
Ik geef dit boek graag 3,5 ster.
De achterflap van het boek heeft me ook totaal misleid. Ik had verwacht dat IJsland en de trip naar ginds een grotere rol in het boek zou spelen. Terwijl Robespierre bijna een even grote rol in de hele plot heeft. Als ik dit op voorhand had geweten, was ik met een heel ander verwachtingspatroon aan dit boek begonnen. Maar met deze flaptekst bleef ik als IJsland-freak een beetje op mijn honger zitten over het aandeel van IJsland.
Ik heb me wel voorgenomen om het boek eens voor een tweede keer te lezen. Hoewel ik ondertussen de ontknoping ken, heb ik het gevoel dat ik dan meer zal kunnen genieten van het boek. Het gaat me dan minder inspanning kosten en dat gaat enorm in het voordeel van het boek en het verhaal spelen.