Prettige kennismaking Justine !

Korte inhoud :
Hoe ver ga je om je vrijheid te behouden?
Justine De Jager, 75 jaar, zit in de verhoorkamer om een moord te bekennen. Niet uit schuldgevoel maar uit noodzaak: ze wil naar de gevangenis om aan het verzorgingstehuis te ontsnappen. Inspecteur Verbeke neemt haar getuigenis af. Verbijsterd luistert hij naar haar waanzinnig relaas waaruit blijkt dat Justine voor niets terugdeinst om haar vrijheid te behouden. Vertelt ze de waarheid of is de oude vrouw dementerende?
De cover :
De cover van het boek in 3 kleuren is zeer strak ! Enkel zwart rood en wit.
In het silhouet herken je vrijwel onmiddellijk een oudere dame. De subtiele vingerafdruk in het silhouet laat je al vermoeden dat het om meer gaat dan een kranige, oudere dame. En die bloedvlek is het ‘puntje op de i’, dat gelijk duidelijk maakt dat er meer aan de hand is.
Eenvoud siert, ook in dit geval.
Ik zou deze cover graag een welverdiende 8 geven.
De cover is mysterieus, Ik wilde gelijk weten wat er verborgen zat achter deze cover.
Het plaatje klopt, de Cover en de inhoud van het boek horen samen !

Eigen samenvatting :
Justine, een kranige oude vrouw komt op het politiebureau aan om een moord te bekennen. Inspecteur Verbeke krijgt de opdracht om het getuigenissenverhoor af te nemen.
Zijn baas heeft hem de opdracht gegeven om tijdens het verhoor zeer geduldig en tactvol te zijn.
De Inspecteur hoopt om dit verhoor tot een goed einde te brengen en zo kans te maken op een promotie tot hoofdinspecteur.
Maar Justine neemt haar tijd. Slechts stap voor stap onthult ze haar verhaal. Het geduld van de inspecteur wordt zwaar op de proef gesteld.
Het doel van Justine is om in de gevangenis te geraken, om zo niet naar het rusthuis te moeten, waar haar schoondochter en zoon haar willen onderbrengen.
Justine beschouwt een tehuis als ‘de wachtkamer van de dood’ en wil liever naar de gevangenis, waar ten minste ‘nog aan een toekomst wordt gewerkt’.
Stap voor stap komt de inspecteur meer te weten. Maar hoe zit het nu eigenlijk met de bewijzen, is er eigenlijk wel een lijk of is Justine echt dement aan het worden….

****
Hoewel, zeker in het eerste deel van het boek, de geheimen van Justine slechts beetje bij beetje prijsgegeven worden , Justine is een leuk en vlot geschreven boek.
Het verhoor tergend traag vooruit. Je voelt als lezer als het ware dezelfde spanning en ongeduld als de inspecteur.
Anderzijds voel je je als lezer ook quasi onmiddellijk betrokken bij Justine; Het is absoluut geen prettig vooruitzicht om ‘gedumpt’ te worden worden in een rusthuis.
De wijze waarop Justine hieraan wil ontsnappen is geniaal gevonden, haar oplossingen die ze bedenkt voor alle obstakels die ze onderweg tegenkomt, schitteren in hun eenvoud.
De belevenissen van Justine zijn soms vergezocht. Maar gezien ze door de schrijfster in zo een hedendaagse omgeving worden geplaatst en zo direct en realistisch worden beschreven, zit je als lezer onmiddellijk helemaal in het verhaal.
De suspense in het boek wordt niet opgebouwd door bloederige taferelen en intriges, maar wel doordat je slechts bij mondjesmaat meer info krijgt over het hele gebeuren.
Ik geef dit boek graag 4 sterren.
Het boek is zeer vlot geschreven, het bevat een mix van Humor en vindingrijkheid.
De invalshoek van waaruit het verhaal is geschreven vind ik vernieuwend. D e gebeurtenissen zijn ‘over de top’, maar dat doet zeker en vast geen afbreuk aan de suspense.
Wel vind ik dat je als lezer in deel 1 van het boek veel dieper mee in het verhaal zit. In deel 2 verloopt alles net iets sneller, waardoor je ook iets sneller meer info krijgt en zo de suspense net iets minder wordt opgebouwd. In deel1 zit je als lezer echt mee midden, In deel 2 ben je iets meer een buitenstaander.

Justine, je bent een kranige, taaie, meedogenloze oude dame. Ik ben blij dat ik je mocht leren kennen !

Dank je wel ‘Perfecte Buren’ en dank je wel Anne-Laure Van Neer voor het winnen van dit boek. Ik heb ervan genoten tussen Kerst en Nieuwjaar.