Sex, drugs & metal meets classic!

Reinout Hollebeecq is een schuchtere en degelijke jongeman afkomstig uit het landelijke Baarn. Hij gaat in Amsterdam studeren en vind er een kamer in een huis waar hij een ‘verdieping’ huurt. Daar maakt hij kennis met Ratter, Leia in het dagelijks leven, een ruige meid die in de metal band Vinculum speelt. Niet Reinouts ding; hij houdt meer van klassieke muziek, speelt prachtig piano en kan zelfs best goed zingen. Toch klikt het vanaf het eerste moment tussen de twee. Reinout wordt zelfs verliefd op Leia. Als Reinout een keertje meegaat naar een optreden van de band waarin Ratter speelt, word hij gevraagd om in te vallen voor Cat, hun zanger en het aan-uit vriendje van Ratter. Reinout ontdekt een hele andere kant van zichzelf, wat een mooie mix van klassiek met metal oplevert. Hij vervangt Cat terwijl die in een afkickkliniek zit. De band wil hem als toetsenist in de groep houden, ook na Cats terugkeer. Intussen worden Noud en Ratter steeds closer. Maar hoe gaat Cat op al deze dingen reageren als hij terugkomt…??
De meisjesmagneet is een echte feelgood. Een boek dat lekker wegleest, met een vleugje humor en zowel ontroerende als spannende momenten, en af en toe wat erotiek en ruwe kantjes. Ook wat moeilijkere onderwerpen passeren de revue. Jackie Van Laren heeft een mooie mix gemaakt van al deze onderwerpen, in haar eigen typische schrijfstijl. Iets wat de cover je niet direct doet vermoeden. Die ligt in de lijn van haar andere boeken; lieve feelgood verhalen.

Leuk ook aan dit boek is dat het vanuit Reinout verteld is, vanuit een mannelijk perspectief. Als vrouw vind ik dit toch heel anders lezen.

Ook mooi is hoe je kan lezen hoe zowel het hoofdpersonage als zijn ouders én de bandleden een enorme persoonlijke evolutie doormaken. De personages zijn zo levendig neergezet dat het net is of je naast hen in de kamer zit.

Er komen ook een aantal personages uit vorige boeken voorbij in dit boek. Leuk, die verwijzingen naar haar andere boeken! Ik hoop op een vervolg van dit verhaal…