Vergiffenis schenken en vergeven worden!

Recencie ‘Vergeef me’ –Lori Nelson Spielman.

Hannah Farr is presentatrice van een populaire talkshow. Ze krijgt een aanbod van een andere tv zender om er een show te gaan presenteren en die vragen haar om een idee uit te werken, bij wijze van sollicitatie. Al snel komt ze uit bij de vergevingsstenen… Iedereen is in de ban van een brief met de beruchte ‘vergevingsstenen’ : één steen om te vergeven, en één steen om vergeving te zoeken. Toen Hannah twee jaar geleden zo’n zakje met twee stenen ontving, heeft ze het onmiddellijk weggestopt; ze wilde niet geconfronteerd worden met haar verleden en de pijn die de bedenkster van de stenen’hype’ bij haar heeft veroorzaakt. Ze kent de bedenkster ervan dus persoonlijk en probeert op haar manier haar slag hieruit te slaan. Maar dan is de populaire bedenkster van de vergevingsstenen te gast in haar show. Hoewel Hannah dit, vooral onder druk van haar vriend de burgemeester probeert te vermijden, onthult ze op televisie per ongeluk het verhaal over hoe ze door haar moeder in de steek werd gelaten. Iedereen leeft met haar mee, maar Hannah begint te twijfelen of haar waarheid, waar ze al twintig jaar aan vasthoudt, wel de juiste is…? Is zij wel het slachtoffer of hij ze zelf óók schuld? Onder druk van de producer van haar talkshow, en aangemoedigd door haar enthousiaste fans gaat Hannah publiekelijk op zoek naar haar moeder om haar te vergeven en eindelijk rust te vinden. Kan ze ooit het geluk vinden als het haar niet lukt om te vergeven en vergeten? Ze gaat op onderzoek uit en komt te de vaststelling dat ze haar eigen waarheid heeft gevormd.
Haar eerlijkheid zorgt ervoor dat ze wordt ‘afgeknald’ door haar fans, haar vriend, haar werkgever,…
En wat met de man die ze onlangs onmoette….hoe zal hij reageren als hij de waarheid hoort…?
Ze gaat op zoek naar haar nieuwe ‘ik’, hoe moeilijk, zwaar en confronterend dit ook is.

Een prachtig verhaal….in het begin lukte het me om de een of andere reden niet om in het verhaal te komen, maar eenmaal ik erin zat werd ik meegesleept in een roetsjbaan van emoties. Het is meeslepend geschreven, ook wel met zeer herkenbare stukken erin.
Uiteindelijk komt het erop neer dat, hoe moeilijk en uitzichtloos een situatie ook kan zijn, er altijd licht aan het einde van de tunnel is.
Een echte aanrader!!!