Stof tot nadenken

Dit boek beschrijft het verhaal van Joshua. Een jonge jongen die opgroeit in een gezin met een psychotische moeder en een egoïstische vader. Daardoor is hij erg ongelukkig en eenzaam. Zijn buurman Frank neemt hem op sleeptouw en leert hem saxofoon spelen. Hij blijkt een enorm talent. Ondanks dat leeft Joshua in een isolement waar hij het hele boek maar niet uitkomt. Hij stort zich in de drugs en groeit op als nog steeds ongelukkig persoon. Hij ontmoet wel regelmatig mensen die ook eenzaam zijn door het verlies van hun dierbaren. Van de ene kant identificeert hij zich met hen, maar blijft een einzelgänger. Het verhaal is eigenlijk zeer triest maar toch wordt je erin meegezogen.
Ondanks de niet-chronologische volgorde van hoofdstukken leest het boek prettig. Je moet wel even wennen daaraan, maar aan het einde van het boek snap je waarom dit is gedaan, dan vallen alle losse stukjes als een puzzel in elkaar. Lieke schrijft heel erg beeldend en verwijst vaak naar muziek van bijvoorbeeld Elvis.
De vertelling is niet in de ik-persoon, maar vanuit alle mensen rondom Joshua. Dit maakt dat je erg meevoelt met Joshua en je ergert aan zijn dierbaren. De eenzaamheid die Joshua ervaart door afwezigheid van de mensen die dicht bij hem staan is beklemmend en geeft je stof tot nadenken. Lieke zet hierdoor een sterk debuut neer.