Tegenpolen, op alle vlakken

Recensie De verbintenis van tegenpolen
Met dank aan de Hebban Leesclub voor het recensie exemplaar.
Rachel, kind van joodse ouders, en Jestine, kleurlinge, groeien samen op op een idyllisch eiland aan het begin van de negentiende eeuw. Allebei dromen ze om in het verre Frankrijk te wonen...
Rachel moet echter een verstandshuwelijk aangaan om de schulden van haar vader te vereffenen en Jestine’s dochter Liddy wordt ontvoerd door haar stiefmoeder, echtgenote van Rachel’s “broer”.
Het boek is in drie stukken te delen, het verhaal vanuit Rachel’ standpunt, het verhaal vanuit het standpunt van Fréderique Pissarro, die door de Franse tak van de familie gestuurd wordt om alweer het bedrijf te redden en als laatste het verhaal gezien vanuit het standpunt van Jacobo/Camille Pissarro, een later gerenommeerd schilder.
Het was best interessant om te ontdekken hoe alles begon, vooral het verhaal van Camille.
De auteur heeft gedegen opzoekwerk gedaan en feiten en fictie mooi tot een roman verwerkt.
Ze schrijft heel beeldend wat soms wat langdradig kan aanvoelen maar het geeft heel goed de sfeer van het eiland in die tijd weer. Je loopt als het ware zelf rond op het eiland. Je beleeft alles in real time.
Hoe verder je vordert in het boek, hoe vlotter het leest en je kan het bij het derde deel onmogelijk nog wegleggen ... je wil weten hoe het afloopt.
Wat opviel is dat Rachel heel krampachtig probeert niet dezelfde persoon als haar moeder te zijn, en op het eind van het verhaal eigenlijk net zo geworden is ...
Een leuke quote die bijblijft is : Soms moet je je ogen dichtdoen om te kunnen zien.
Ik geef het boek 4 sterren.