Ze lopen wel

"Amerikanen lopen niet"; de welgestelden in elk geval niet. Arjen van Veelen laat zien dat er te veel Amerikanen zijn die door armoede wel móéten, kilometers voor dat beetje werk.
Van Veelen schreef tussen 2014 en 2016 verhalen voor De Correspondent over zijn verblijf in St. Louis, Missouri. Hij werkte in die tijd aan zijn Obeliskenboek en leert de omgeving en de inwoners kennen. Hij schetst een troosteloos en hopeloos beeld van de gesegregeerde samenleving aldaar, die helaas kenmerkend is voor talloze steden in de VS. Je vraagt je af of de regering (-Trump) wel een beter land wíl, aan de inwoners die Arjen spreekt, zal het niet liggen.

Ik kan nog wel veel meer zeggen over die vicieuze cirkel waar het land van de vrijheid zich vanaf de stichting in heeft gestort, maar je zou er maar moedeloos van worden. Ik ben gelukkig in Nederland te wonen.

Vooral de achteloze alledaagsheid van de ongelijkheid die onder de huid is gaan zitten: hoe gewoon het is dat er een stad is waar één derde van de inwoners arm is, hoe normaal dat er wijken zijn waar iedereen die je spreekt wel iemand kent die is vermoord.