Helga en de rest

Een boek vol bonte personages, met elk hun eigenaardigheden en absurde gebeurtenissen. Het verhaal doet enigszins denken aan “De 100-jarige man” van Jonasson, maar echt te vergelijken valt het niet, aangezien er in dit verhaal geen logica te ontdekken valt.
De rode draad doorheen het boek is de roman “In elke vrouw…” die door de negende gravin van Blaasveld en de hoofdpersoon Jenesepa geschreven wordt. Een boek in een boek dus, wat leuk bedacht is door Marnix Peeters.
Door geldzorgen gedreven zijn zij en hun medebewoners/familie/groep gedwongen hun kasteel te verlaten en rond te trekken. Op die tocht maken ze allerhande dingen mee die zodanig beschreven worden dat het één grote klucht lijkt. Peeters vindt het echter nodig zijn fictieve personages grove en als racistisch opvatbare uitspraken te laten doen. Wanneer deze personages dieper uitgewerkt zouden worden, zou het misschien passen bij hun leefstijl en houding, maar nu had ik niet het gevoel dat dit noodzakelijk was voor het boek.
Het enige personage dat een persoon leek te worden was de huishoudster Helga Glatzer-Schneeberg die, zoals men kan vermoeden, geen echte huishoudelijke taken meer uitvoert en een soort wandelende medische encyclopedie is. Het verhaal leek eerder op haar gestoeld dan Jenesepa en de lezer beleeft aan haar het meeste plezier.

Toen ik het boek net uit had, was ik er positiever over dan tijdens het schrijven van de recensie. Al een paar dagen later bleek weinig in het verhaal te blijven hangen en aan het denken zetten doet dit zeker niet – het wordt door de uitgever als maatschappijkritisch bestempeld.
Gelezen voor een blind-dateleesclub, verrassend en nieuw, aangezien ik deze schrijver niet kende. Als (licht) humoristisch tussendoortje een aanrader, voor de (kritische) literaire lezer een afrader.