Geweldig begin van een serie!

Rechercheur Sam Berger is op zoek naar een seriemoordenaar. Een woord dat zijn baas niet wil horen. Maar Berger is overtuigd dat de 15-jarige Ellen Savinger in handen van deze seriemoordenaar is en hij wil haar koste wat kost levend terugvinden. Niemand deelt zijn mening en hij gaat alleen op onderzoek uit. De sporen die hij volgt, lijken speciaal voor hem te zijn neergelegd en leiden naar een verleden dat hij liever zou vergeten..

[Dat is het moment dat de tijd stilstaat.
Die staat echt stil.]

Het is even wennen, de schrijfstijl van Arne Dahl. Het zijn veel korte zinnen, waardoor het geheel wat gejaagd overkomt. Als je die schrijfstijl even op je laat inwerken, dan kun je het boek eigenlijk niet meer wegleggen, want wat een verhaal wordt hier verteld in Grensgebieden!

[Er was iets dat absoluut niet klopte.
En Sam Berger kreeg er zijn vinger niet achter.]

Sam Berger lijkt op het eerste gezicht een redelijk doorsnee rechercheur. Gescheiden, gedreven, iemand die graag zijn onderbuikgevoel volgt ongeacht de consequenties. Maar dat is slechts de eerste indruk. Arne Dahl houdt Berger nog wat in het duister en je weet als lezer eigenlijk niet goed of Berger nu sympathie verdient of juist niet, maar hij intrigeert enorm. Tijdens het verhaal wordt hij geconfronteerd met demonen uit zijn verleden en wordt hij gedwongen die confrontatie aan te gaan.

[In het huis zou best de dood nog aanwezig kunnen zijn, verborgen dood, geneutraliseerde dood, gesteriliseerde dood. Alles in dit huis wees op de dood.]

Berger’s ontmoeting met Molly Blom is er eentje die je niet ziet aankomen en vanaf dat moment komt de spanning pas goed op gang. Molly is keihard, tenminste, zo doet ze zich wel voor, maar wie zit er achter dat harde masker? Molly en Sam moeten gedwongen samenwerken, een niet-alledaags duo, maar oh zo aan elkaar gewaagd.

[Er is een hel, en die is hier, die is er nu.]

Vanaf bladzijde 1 zit je meteen in het verhaal. Niks langzaam op gang komen, nee je kijkt meteen mee over de schouders van een team dat onder leiding van Sam Berger op het punt staat een huis binnen te vallen: het balletje gaat rollen en hoe!
Arne Dahl heeft een ingenieus plot bedacht, actie en intelligente dialogen wisselen zich perfect af en het verhaal zakt nergens in, de spanning blijft aanwezig met hier en daar een uitschieter. Je weet als lezer net als Sam Berger dat er ergens iets niet klopt, maar wat dan?!
En als daar dan ein-de-lijk die ontknoping is, dan denk je dat je kunt uitblazen en de laatste bladzijden op je gemak kunt lezen. Dat kan ook...tot je de laatste vier zinnen leest en alles staat weer op scherp. Aaarrgh!
Wat een belachelijk goed boek.