Prima debuut

Sandra Hazelaar is een voormalig ‘soapie’, die ervoor gekozen heeft zich uit de schijnwerpers terug te trekken. Ze heeft van haar hobby, koken, haar werk gemaakt. Ze runt, samen met haar vaste medewerkers Davy en Alaya een cateringbedrijf en zij heeft ook twee keer per maand op vrijdag haar eigen Keukenrestaurant aan huis.

Als Sandra ’s avonds na een werkbespreking naar huis fietst, is zij getuige van een verkrachting in het Sarphatipark (Amsterdam). Zij slaat met haar tas de man in het gezicht, zodat hij haar loslaat en Sandra is met stomheid geslagen als zij hem herkent: mr. Joachim Hansson, de bekendste strafpleiter van Nederland.
En hij herkent haar…

Sandra brengt de vrouw, Meike Smetterling, naar huis en geeft aan dat zij bereid is om een getuigenverklaring af te leggen als Meike besluit aangifte te doen.
Sandra neemt haar beste vriend Kees in vertrouwen en vertelt hem alles wat er gebeurd is. Samen besluiten ze op zoek te gaan naar oud-werknemers/stagiaires van Hansson, Meesters & DeVrieze Advocaten om zo uit te zoeken of er wellicht meer vrouwen zijn lastiggevallen door Hansson. Als steuntje in de rug voor Meike. Meike laat weten dat ze inderdaad aangifte wil doen, maar dat ze eerst haar ouders en vriend persoonlijk op de hoogte wil stellen.

Na een tweetal verkapte dreigementen van Hansson (hij zorgde er onder andere persoonlijk voor dat iedereen in haar restaurant met voedselvergiftiging naar huis ging) gaat Sandra twijfelen of ze wel een getuigenverklaring af gaat leggen, maar haar gevoel voor rechtvaardigheid wint het en ze gaat met Meike mee naar het politiebureau om aangifte te doen van verkrachting door Hansson.
Na het doen van de aangifte komt Sandra erachter dat de macht van mr. Hansson heel heel erg ver reikt. Ze gaat samen met haar advocaat de strijd aan, maar Hansson is sterker en ze verliest langzaam maar zeker de grip op haar leven…
Ze vervreemdt zich van haar vrienden, de zaken gaan steeds slechter en dan is er ook nog die stalker, wie is dat toch in godsnaam? Na een dramatische gebeurtenis in haar restaurant en als alles verloren lijkt….dan krijgt ze hulp uit onverwachte hoek…maar is dit wel de oplossing?

Sandra wordt in dit alles vooral gedreven door een enorm rechtvaardigheidsgevoel. Ze omschrijft het zelf als volgt: “Ik denk dat ik altijd de persoon ben bij wie iemand op de bagagedrager kan springen als het oorlog is.” en “Ik kan het niet laten om doorlopend de correctietoets aan te slaan” .
Maar hoe ver ga je daarin? Is het het waard om, gedreven door je rechtvaardigheidsgevoel, je beste vriend weg te jagen? Is het het waard om door datzelfde rechtvaardigheidsgevoel met lede ogen aan te zien hoe je reputatie en je zorgvuldig opgebouwde bedrijf de grond in gestampt wordt?
Aan de andere kant…wat zou je zelf doen als je getuige bent van een misdrijf? Hoe ver ga je?

Het gerecht is opgedeeld in vier delen (vier weken) en elk deel is verdeeld in korte hoofdstukken, sommige aangeduid met een dagdeel;. 120 hoofdstukken in totaal. De cover vind ik erg mooi!
Inge Ipenburg heeft een vlotte manier van schrijven, korte zinnen en to the point. Karakters worden goed uitgediept en komen tot leven, de een meer dan de ander, maar wat mij betreft precies goed. Er is niemand overbodig. Als Sandra bezig is in de keuken wordt dat uitgebreid om- en beschreven, leuk om te lezen. De spanning wordt vlot opgebouwd tot de uiteindelijke ontknoping. Het plot vond ik wat vergezocht en het eind erg abrupt. Ik blijf met best wat vragen zitten en dat vind ik jammer.

Desalniettemin is Het Gerecht een absolute aanrader voor iedereen die een fijn boek mee wil nemen op vakantie, ik zeg: doen!