Net als Netflix

Dit dikke boek voelde aan als het kijken van een Netflix serie. Het heeft voor mij dezelfde spanningsboog, omdat ook daar je lang meeleeft met de personages. Het gevangenisleven is ook zo beeldend geschreven dat je alles goed voor je ziet. De auteur kiest ervoor om dezelfde scènes door de ogen van verschillende hoofdpersonen weer te geven. Dat heeft een interessant effect en is denk ik ook erg leuk om te schrijven. Voor mij had het niet bij elke scène een meerwaarde. Dat aspect mocht van mij wat minder. Net als bepaalde dingen eindeloos benoemen. De sleutels in de fruitschaal, de koffie en de sigaretten.
Het verhaal zelf vind ik reteknap in elkaar zitten. Uitgediepte personages en een originele plotlijn. Ik ben nieuwsgierig hoe dit verhaal verder gaat.