Spanningsopbouw tot de laatste pagina.

Geheel tegen haar verwachting in ontvangt Nora Shaw per e-mail een uitnodiging voor het vrijgezellenweekend van haar vroegere beste vriendin.

Met twijfel en tegenzin accepteert ze de uitnodiging en vertrekt naar de plek waar de feestelijkheden plaats moeten vinden: een groot huis op een afgelegen heuvel in de bossen.
Na de ontmoetingen met de andere genodigden en de langzaam opgekomen stekeligheden onderling begint in het boek een opbouwende spanning.

Net als bij een horrorfilm zit je met ingehouden adem te wachten tot het moment dat er ineens wat gebeurt.
Een klapperende deur, mysterieuze voetstappen in de sneeuw… En uiteraard hebben de mobiele telefoons geen bereik op de hooggelegen, verlaten plek waar het huis staat.
Ook de vaste lijn is (door de sneeuw?) uitgevallen.

Er lopen twee verhaallijnen door deze thriller:
Nora wordt wakker in het ziekenhuis met een agent voor haar deur. Ze is gewond en heeft geheugenverlies. Ze vangt op dat er over moord gepraat wordt.
Is Nora een verdachte of getuige?
In deze verhaallijn volgen we de vorderingen van Nora tijdens haar genezingsproces en het langzame terugkeren van stukjes van haar geheugen.

De andere verhaallijn vertelt verder over het verloop van het weekend.
Oplopende irritaties, problemen uit het verleden die weer bovenkomen, en vreemde gebeurtenissen die langzaam escaleren tot een verschrikkelijke climax.

Wat is er gebeurd?
Die vraag wordt langzaamaan beantwoord, door de lezer stukjes te voeren via het terugkomende geheugen enerzijds in de ene verhaallijn en het verloop van het weekend in de andere verhaallijn.
Tot die verhaallijnen samenvallen: de lezer weet dan wat er gebeurd is, maar dan rest nog de vraag: wie? Waarom?

Dit zeer spannende boek houdt de lezer gedurende alle pagina’s tot het einde in spanning!