levenslust

Alice Herz-Sommer was 108 toen dit boek geschreven werd en ze leeft nog. Ze is het oudste nog levende Holocaustslachtoffer. Toch gaat dit boek niet over haar leven in de Tweede Wereldoorlog, zoals de kaft suggereert (de kaft doet zelfs afbreuk aan het boek), al maakt die gebeurtenis natuurlijk onmiskenbaar deel uit van haar leven en hoe ze daarin staat.

Ik vind dit boek ongelofelijk inspirerend om te lezen. De manier waarop zij in het leven staat met een levenslust, interesse in haar omgeving, een lach, acceptatie en optimisme waar je U tegen kunt zeggen is echt een voorbeeld. Voor mij een hart onder de riem om ook zelf zo in het leven te blijven staan.

Volgens Alice, en daar ben ik het hardgrondig mee eens, zit de waarde van het leven niet in materie, uiterlijk vertoon en succes. Ze speelt nog steeds piano en tot voor kort studeerde ze nog filosofie.