De strijd van een meid

Neeltje Lokerse groeit op in een arm gezin in Zeeland rond het jaar 1870-1880, verliest al op jonge leeftijd haar vader en gaat, zodra het mogelijk is, in het rijke Amsterdam werken als dienstbode. In die tijd waren Zeeuwse dienstboden zeer gewild.
In Amsterdam ziet zij dat een aantal van de dienstboden die zij leert kennen, vaak door de man van het huis "gebruikt" wordt en dat, zodra zo'n vrouw zwanger is, op straat komt te staan omdat die vrouw onzedelijk gedrag heeft vertoond en er dus geen enkel huis is die haar nog als dienstbode zou willen hebben. Het enige dat deze vrouwen dan nog rest, is de onzedelijke wereld ingaan, want bezoedeld zijn ze toch al. De man kan dit alles maken omdat in de wet niet staat dat een man dan voor deze vrouw moet zorgen.
Ook al is Neeltje hiermee bekend, en zoekt zij deze vrouwen op in bars en clubs om ze te helpen, zelf ondervindt zij eenzelfde horror. Zij raakt zwanger van haar meneer als ze een betrekking in Den Haag heeft, maar neemt op een goede manier het heft in eigen handen. Op haar manier vraagt zij aandacht voor het misbruik van vrouwen, omdat zij ongehuwd achterblijven met een kind, hetgeen in haar ogen niet zou mogen gebeuren. Zij wordt vrijgesproken van haar daad en vanaf 1909 is er de wet Loeff.

Gelukkig heeft Neeltje ook vriendschappen in het boek , maar bovenal kan zij steunen op haar moeder, die altijd op de achtergrond aanwezig blijft.

“De Meid” leest heerlijk vlot, met brieven van Neeltje aan thuis en aan vriend Anton die zeker helpen haar beweegredenen te begrijpen. Het boek bestaat uit 3 grote delen, met elk een tijdsperiode uit het leven van Neeltje. Het is zeker een boek dat op de “verplichte” leeslijst van het Voortgezet Onderwijs zou kunnen belanden.