“wat kan liefde een kracht geven!”

De Cover
Met nooit meer regen, keert Carla de Jong weer terug naar de oorsprong, de Psychologische roman. Hiervoor schreef ze “In Retraite en Serpent” De cover heeft iets mysterieus een vrouw met een grote roze hoed waardoor je haar gezicht niet kunt zien. Het heeft iets onaantastbaars iets geheimzinnigs. “Waarom mogen we het gezicht niet zien? Welke uitdrukking heeft het gezicht, allerlei vragen welke door mijn hoofd spoken” dit was ook wat me aansprak om het boek te gaan lezen..
Het Verhaal
“Ik bel u om een afspraak te maken voor de afwikkeling van het testament van uw moeder, mevrouw Jeanne Dufour”
Naast Nathan van Hall, zijn ook zijn stiefvader Matteo, zijn vader Callum, zijn halfzus, Olivia, en tante begunstigde van het testament van Jeanne Dufour, welke s overleden nadat ze de ziekte ALS niet kon overwinnen. Met het openen van het testament komen ook de geheimen boven, kan Nathan het aan dat de deksel van het pijnreservoir steeds vaker wordt opgewipt?
Wanneer Callum van Hall de vader van Nathan en Olivia, plotseling verdwijnt, denkt Nathan al gauw dat het te maken heeft met de brief die hij heeft ontvangen via de notaris van zijn ex-vrouw. Een verhaal over echt liefde en hoe iedereen verschillend omgaat met het verdriet en de geheimen uit het verleden

Mijn Mening
“Ik heb jullie een half jaar gegeven om te treuren. Die tijd is voorbij . Laat mij los en hou elkaar vast”
Weer eens een Roman tussen de thrillers door, altijd even wennen maar ik heb zeker geen moeite om in het boek van Carla te komen, het pakt me gelijk, de schrijfwijze en toch ook het vage wat ik in de thrillers ook vaak zo fijn vind zit ook in “Nooit meer Regen”.
Het boek pakt me als een trein ik stap in en reis mee in de wereld van verdriet, liefde en jaloezie. Je proeft uit de zinnen de jaloezie van de echtgenoot en ex echtgenoot van Jeanne Dufour en merkt dat het rouw proces nog in volle gang is bij de heren.
Mijn aandacht is getrokken, en het houd me tot het laatste hoofdstuk bezig wat er is gebeurt wat stond er in de brief die Jeanne aan Callum schreef? De personages zijn zo beschreven dat je wel van ze moet genieten, en doordat je zo mee leeft voel je gewoon de pijn. De onderliggende boodschap strijd tegen ALS ontroert me en maakt het boek enorm actueel en origineel.
De kracht van een moeder, vrouw, die overleden is maar na haar dood nog steeds zo veel kracht blijkt te bezitten dat ze zelfs na zes maanden nadat ze overleden is de regie nog in handen heeft, dat ontroert mij en zet me ook aan het denken; “wat kan liefde een kracht geven!”
Ik heb genoten van het eerste tot het laatste woord van; “Nooit meer regen” en ben dankbaar dat ik het boek voor uit mocht lezen, want met dit boek heeft Carla de Jong er een fan bij, de manier van schrijven de diepgang en de actualiteit raken me, en ik zal dan ook haar eerdere boeken gauw gaan lezen.
Moon