Minder goed dan verwacht

Ik las een hele tijd terug de biografie over Winston Churchill: ‘De Churchill factor’ van Boris Johnson. Omdat hij zo’n grote invloed heeft gehad op de wereldgeschiedenis en hij een grote persoonlijkheid heeft, was die biografie heel erg boeiend. Toen ik zag dat er een biografie over zijn vrouw, Clementine, uitgebracht zou worden, was ik dan ook erg benieuwd.

Toch vond ik ‘Clementine’ van Sonia Purnell een beetje tegenvallen. Waar ik had gedacht dat Sonia veel over Clementine als persoon zou schrijven, ging het toch voornamelijk over de geschiedenis en over Winston. Eigenlijk pas toen je bij het stuk kwam dat Winston kwam te overlijden, leerde je meer over Clementine, maar helaas was dat pas aan het eind van het boek.

Het houdt niet in dat het boek niet goed is, integendeel. Het voelt soms wat aan als een geschiedenisboek en ik las het ook niet in een paar dagen uit (ik deed er bijna een maand over!), maar er zaten stukken in die ik heel boeiend vond. Dat Clementine de eerste (en eigenlijk enige) vrouw van de Prime Minister is die zich met de politiek bezig hield en waarop Winston zelf ook flink steunde. Ze heeft er min of meer voor gezorgd dat vrouwen stemrecht kregen én ze was als boegbeeld zelf een van de eerste vrouwen die ging werken tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze had haar eigen wil en kon die, zeker tegenover Winston, flink laten merken.

Dat de Churchills het niet makkelijk hebben gehad, ze regelmatig uitgekotst werden door heel Engeland en dat Winston als eerste zag dat Hitler een gevaar voor Europa was, dat wist ik niet. En dat maakt deze biografie wel heel boeiend om te lezen. Het jammere is dat die boeiende stukken afgewisseld worden met soms gortdroge geschiedenis én ik het idee had dat ze ook in deze biografie in de schaduw van haar man stond, zorgde er voor dat ik het een stuk minder leuk vond dan ik verwacht had. En dat vind ik jammer. Ik had Clementine graag beter leren kennen en ik heb het idee dat ik haar maar een beetje ken, na het lezen van haar biografie.

Clementine was een belangrijke vrouw, net als dat Winston een belangrijke man was. Jammer genoeg leer je haar in haar biografie, geschreven door Sonia Purnell, niet zo goed kennen als ik van tevoren had gehoopt. Het gaat meer over Winston, afgewisseld met droge geschiedenisvertelling en ik vond dat echt zo jammer. Ik had er echt meer van verwacht.