Herkenbaar maar soms wat oppervlakkig

Mila van Oosten heeft een depressie en in het boek ‘Even leek alles normaal’ schrijft ze daar over. Ze schrijft over haar eigen ervaringen met een depressie, want hoe ga je daarmee om als je eigenlijk alles hebt en gelukkig moet zijn? Mila weet niet goed hoe ze ermee om moet gaan en daarom heeft ze ook moeite om haar relaties te onderhouden. Niet alleen met haar liefdes, maar ook met haar familie, want hoe leg je uit dat je eigenlijk geen zin hebt in familie?

In het boek wissel je af in bepaalde periodes in het leven van Mila en zo leer je haar beter kennen. Hoewel je haar zo leert kennen, leer je haar niet echt kennen. Ik vond het boek af en toe vrij oppervlakkig en het voelde soms ook wel alsof ze haar depressie weg probeerde te lachen en niet serieus nam.

Ondanks dat zaten er, zeker voor mij als ervaringsdeskundige, herkenbare stukjes in. Soms heb je gewoon geen zin in mensen of ben je te druk met je eigen gedachtes en dat is lastig uit te leggen aan mensen die geen depressie hebben gehad. Dat blijft toch gewoon fijn om te lezen, dat je daar niet de enige in bent.

Als je zelf een depressie hebt, dan is ‘Even leek alles normaal’ een herkenbaar boek. Er zitten flink wat herkenbare situaties in, maar toch voelt het alsof het niet helemaal af is. Het voelt af en toe oppervlakkig aan en dat vind ik toch wel jammer.