Intrigerend van begin tot eind

Ruim anderhalf jaar geleden las ik ‘De waarheid over de zaak Harry Quebert‘, het debuut van Joel Dicker. Dit boek las ik in een weekend uit, zo geniaal vond ik het. Al die tijd later en het is nog steeds een van de weinige boeken die me echt heel erg is bijgebleven. Toen ‘Het boek van de Baltimores’ uitkwam wist ik dat ik dit boek moest lezen.

Maar ik was wel bang dat het zou tegenvallen. Hoe zou Joel Dicker ‘De waarheid over de zaak Harry Quebert’ kunnen overtreffen? Ik weet niet of hij dat met ‘Het boek van de Baltimores’ echt heeft gedaan, maar ik denk zeker wel dat ze beiden even goed zijn.

Ik lees veel. Heel veel. Als een boek me zo bezig houdt als ‘Het boek van de Baltimores’, dan moet het echt een heel goed boek zijn. Ik nam dit boek mee in de auto naar mijn schoonouders omdat ik het gewoon wilde lezen. Ik wilde weten wat er de dag van het Drama gebeurd was. Joel Dicker hield me uit mijn slaap, ik moest gewoon doorlezen.

In het eerste hoofdstuk wordt duidelijk dat er een drama gebeurd is, maar wat dat is, dat komt pas laat in het verhaal naar buiten. Normaal gesproken zou me dat geirriteerd hebben, maar Joel Dicker weet het verhaal zo te vertellen, dat ik geboeid door blijf lezen en dat vind ik echt een talent. Ik heb geen moment het boek opzij willen leggen, ik wilde alleen maar meer. Ik kijk nu al uit naar zijn volgende boek.

Wat kan ik er nog meer over zeggen? Ga ‘Het boek van de Baltimores’ gewoon lezen. Net als ‘De waarheid over de zaak Harry Quebert’ is dit een geniaal opgezet verhaal en blijft het boeien van begin tot eind.