Voor de fans van Twilight

Ik ben al jarenlang grote fan van Twilight. Toen ik begon in ‘Hush hush’ kon ik dan ook niet anders dan denken aan Twilight. Girl meets boy, hates him but falls for him. Ja duh, dat verhaal kennen we al. Maar toch blijven dit soort verhalen gewoon heerlijk om te lezen.

Becca Fitzpatrick heeft in deze serie twee, of eigenlijk drie personages neergezet die cliche zijn. Patch lijkt met zijn ietwat stalkerige gedrag een kopie van Edward, Nora is een onzeker meisje (hallo Bella?) en Vee is de bitchy BFF die haar vriendin gemakkelijk laat vallen voor een leuke jongen. Vee was het personage in dit boek aan wie ik me nog het meeste ergerde. Ik snapte echt totaal niet waarom Nora en Vee BFF’s waren, zo vaak lieten ze elkaar keihard vallen en kozen gewoon net zo makkelijk voor iemand anders.

De personages kennen niet echt veel diepgang, maar voor de verhaallijn was dit wat mij betreft niet heel erg nodig. Dit is natuurlijk wel belangrijk voor de komende boeken, dus ik ben wel benieuwd hoe Becca Fitzpatrick dat aan gaat pakken.

Het einde van ‘Hush, hush’ was wel een open einde, het verhaal van Patch en Nora is zeker niet afgelopen, maar eindigt niet met een cliffhanger. Dat einde en de wat vlakke personages zorgen er wat mij betreft niet voor een uitnodiging om de rest van de serie te lezen. Toch ben ik stiekem wel benieuwd naar de verdere verloop van de serie en zal ik ze waarschijnlijk wel gaan lezen.

Ben je op zoek naar een wat voorspelbare, maar toch ook wel heerlijke (een soort guilty pleasure) en ietwat idiote young adult serie? Dan kan ik je ‘Hush, hush’ van harte aanraden. Ondanks mijn kritiek heb ik toch echt wel van dit boek genoten, het leest echt heerlijk weg en je hoeft niet al te veel nadenken.