Intrigerende personage die niet tot leven komt.

Alhoewel de personages die Annejet uitkiest, mij persoonlijk ook erg aanspreken, en het stuk voor stuk intrigerende mensen zijn, kan ik na 3 boeken zeggen dat de stijl van schrijven van Annejet me niet zo ligt. Ik heb het geprobeerd met Anna, Sonny Boy en nu de Amerikaanse Prinses.
In dit boek zet ze het leven van deze Amerikaanse prinses Allene Tew, erg nauwgezet neer.
Alle gebeurtenissen kan je terug lezen, maar ik kan me door de stijl van schrijven niet verplaatsten, of identificeren met deze dame. Voor mij te afstandelijk. Ze komt niet tot leven, ondanks de foto's en de opsomming van mensen die haar weg kruizen op haar levenspad. Het lijkt me een stoere onafhankelijke dame met een vrije geest, maar ik kan haar niet in mijn hart sluiten. Ik leg het boek dan ook weg, zonder er met een zucht nog eens over te mijmeren.
Ik heb wel een beetje medelijden met 'onze' prinses. Ach die Juliana. Een naïef en onschuldige vrouw, zo om de tuin geleid en het hoofd op hol gebracht door de sluwe doordachte spelletjes van Bernard. En nadat hij zijn doel bereikt had, aan de kant gezet en haar zo bedrogen. Sneu!