Nachtmerrie

Sophie Kasiki is in 1981 geboren in Kameroen. Op 9-jarige leeftijd verliest ze haar moeder en vertrekt naar haar zus en zwager in Frankrijk. Sophie wordt katholiek opgevoed maar bekeert zich tot de islam. Als ze 33 jaar is, sluit ze zich aan bij de IS, het is dan 2014. Ze neemt haar zoon mee.

Sophie is sociaal werker in een buurthuis Parijs en lijdt vanaf haar kindertijd al aan een depressie. Ze is getrouwd en krijgt een zoontje. Drie jongens uit het buurthuis vertrekken naar Syrië en nemen daarvandaan contact op met Sophie. Zij fungeert als tussenpersoon met de achtergebleven familie. Langzamerhand komt Sophie onder invloed van de jongens en besluit om naar Syrië af te reizen samen met haar 4-jarg zoontje. Daar aangekomen ziet ze al snel dat het er niet is zoals ze verwacht had, de jongens hadden het wel erg positief voorgeschilderd. De eerst zo aardige jongens veranderen in harde IS-strijders als Sophie aangeeft dat ze naar huis wil. Ze wordt opgesloten in een madafa. Met list en bedrog en hulp uit Frankrijk weet ze te ontsnappen.

Het eerste hoofdstuk is spannend geschreven en maakt je nieuwsgierig naar het hele verhaal, waardoor je het boek in één ruk uitleest. Ook dankzij het feit dat het niet zo dik is.
Het boek is vlak, vrijwel emotieloos geschreven. Dat is jammer omdat het je nu niet echt raakt. Meer emotie had het boek indringender gemaakt en was er meer van blijven hangen.