Lezersrecensie
Een boek dat onder je huid kruipt!
“Een goed boek heeft geen einde”(Citaten over boeken, z.j.), las ik enkele maanden geleden op het internet. Ik kan deze mening delen, zelfs aanvullen als het even kan. Het begint met een pen, het begint met papier. Sommigen beweren dat het eindigt met het laatste woord, op die ene beruchte laatste pagina. Maar ik ben ervan overtuigd dat de lezer het boek zijn leven lang meedraagt. Het laatste woord is slechts het begin van de gedachten van de lezer over dat ene goede boek. “Donderdagskinderen” van Nicci French gaf mij zo’n ervaring. Nog steeds dwalen mijn gedachten af naar de rilling die ik kreeg bij het ontdekken van het noodlot dat de ondertussen “geliefde” personages overkwam. Zoals mijn leerkracht Nederlands altijd zegt: “Een boek moet je bijten”, dat is wat dit boek bij me deed.
Beschrijving
Dit fraaie boek is geschreven door Nicci French. Dit is een contaminatie van de namen, van het Britse echtpaar, Nicci Gerrard en Sean French. Zij schreven samen reeds 15 thrillers en 2 kortverhalen. Enkele van de voorgaande boeken hebben grootse prijzen gewonnen, zoals de Zilveren Vingerafdruk. Donderdagskinderen behoort tot een reeks van psychologische, literaire thrillers waarvan het eerste deel in 2011 gepubliceerd werd. Zo verschenen al: “Blauwe maandag”, “Dinsdag is voorbij”, “Wachten op woensdag”, “Donderdagskinderen” en “Denken aan vrijdag”. Telkens wordt er een dag van de week centraal geplaatst. Het verhaal draait rond psychotherapeute Frieda Klein. Je kan de boeken apart lezen. Of om het spannender te maken en je meer tot de personages verbonden te voelen, de hele reeks lezen.
In “Donderdagskinderen” graaft Frieda Klein in haar, dacht ze, verwerkte verleden. Een vroegere klasgenote vraagt haar hulp met Becky, haar onhandelbare dochter. Frieda besluit om met haar te gaan praten. Hoe meer ze te weten komt over het verleden van Becky, hoe meer ze overtuigd geraakt van het feit dat haar exact hetzelfde is overkomen. Ze zijn beide slachtoffer geworden, van dezelfde dader. Ze gaat op onderzoek, maar de vraag is: Zal ze de schokkende waarheid aankunnen?
Interpretatie
De thematiek van dit boek grijpt je bij de keel. De verhaallijnen zitten zo goed in elkaar, dat je meegenomen wordt in een avontuur. Je leert de personages vanaf het eerste boek door en door kennen. Het is alsof het hoofdpersonage naast je zit mee te lezen. Je voelt de adem van de vijand in je nek en je ziet hoe het gevaar eens komt loeren om dat kleine hoekje. De vijand die ik hier benoem, wordt gebruikt als leidmotief. Hij is er al sinds het eerste boek “Blauwe maandag”.
De emoties die de lezer moet voelen, worden beschreven door rijke zinnen, die worden gelezen als beelden. Zo heb je “Een grijs gordijn dat over de middag werd neergelaten.” (Donderdagskinderen, 2014, p. 52), “Koude vreugdeloze zon” (Donderdagskinderen, 2014, p. 72) en “Het was nostalgie naar de frisheid van die tijd” (Donderdagskinderen, 2014, p. 184) die als prentjes voor je ogen dwarrelen.
Het verhaal is geschreven in de personele verteller. Frieda Klein beschrijft de situatie vanuit haar standpunt. Soms word je op het verkeerde been gezet, maar dit komt doordat zij zelf op het verkeerde spoor zat. Het einde van het boek is des te verassender omdat Frieda het niet altijd bij het rechte eind had. Er zijn veel gesprekken tussen haar en de andere personages, daardoor krijg je ook een beter beeld van hun gevoelens en gedachten. Geregeld heb je ook de innerlijke monoloog. Je gaat als het ware het onderbewustzijn van Frieda Klein binnen.
Frieda is een voorbeeld van een round character. Je leeft met haar mee en kent haar door en door naarmate het boek vordert. Ondanks het feit dat Frieda het hoofdpersonage is, hebben ook haar vrienden een belangrijke rol. Zo heb je onder andere Malcomm Karlsonn als belangrijk nevenpersonage. Tenslotte heb je ook enkel bijfiguren, zoals Sarah May.
Er is sprake van versnelling bij de verhouding vertelde tijd/verteltijd. Om het boek te lezen, heb je ongeveer één week nodig. Het verhaal zelf speelt zich af over een periode van twee maanden.
In dit boek wordt de literaire spanning toegepast. Zo worden bijvoorbeeld de verwachtingspatronen van de lezer vaak doorbroken door onverwachte wendingen. In dit boek zit je zo in het verhaal, dat je maar moeilijk kan stoppen met lezen.
Ik vind dat dit boek geschikt is voor lezers vanaf vijftien jaar. Er komen enkele gruwelijke details aan te pas, die niet voor iedere lezer aangenaam zijn om te lezen.
Evaluatie
Ik vond dit een geslaagd boek, al lagen mijn verwachtingen net iets hoger. “Blauwe maandag” en “Wachten op woensdag” zijn voor mij de toppers van deze reeks. In deze boeken zaten meer verborgen aanwijzingen en was de spanningsopbouw, samen met het onverwachte einde, net iets beter dan in dit boek. Verder vond ik de verhaallijnen wel zeer goed in elkaar zitten, waardoor je helemaal werd meegesleept. Er waren verschillende verhaallijnen die in elkaar overvloeiden, wat het geheel net wat spannender maakte. Naargelang het einde vorderde, laaide de spanning zeer hoog op. Ik kon niet stoppen met lezen, wat voor mij een teken is dat dit een zeer waardevol boek was. Ondanks enkele moeilijke woorden (zoals schraagtafel, koketteren, sjoege,…) verstond ik het boek goed. De zinsbouw was ook zeer goed. Bij dit boek heb ik soms eventjes stilgestaan bij hoe mooi een zin gevormd kan worden. Dat talent om te schrijven heb je, of heb je niet.
Op het einde van dit prachtboek had ik last van het “boekenpijnsyndroom”, dat ken je wel: wanneer je koste wat kost dat ene hoofdstuk wilt uitlezen, ook al lig je in een krampachtige houding. Het verlangen naar je bed omdat je gewoon je boek verder wil uitlezen. Liggen op je buik, wanneer je eigenlijk op je rug beter ligt. Dat is wat een boek de moeite waard maakt! En dat is wat ik ervaren heb bij dit goedgevormde exemplaar. Wat ik nooit zal vergeten is “Een boek lezen, betekent het herschrijven.” (Citaten over boeken, z.j.) ~ Jean-Paul Sartre ~
Bibliografie
French, N. (2014). Donderdagskinderen. Ambo/Anthos B.V.
Tekstbureau van Ginneken, (2013). Vijftien quotes over boeken van 2013. [Afbeelding]. Geraadpleegd op 22 oktober 2015 via http://www.tekstbureauvanginneken.nl/15-mooiste-quotes-over-boeken-van-2013/
Citaten, (z.j.). Citaten over boeken. Geraadpleegd op 22 oktober 2015, via http://www.citaten.net/zoeken/citaten-boek.html?page=2
Niccifrench, (z.j.). Biografie Nicci French. Geraadpleegd op 21 oktober 2015, via http://www.niccifrench.nl/biografie/
Beschrijving
Dit fraaie boek is geschreven door Nicci French. Dit is een contaminatie van de namen, van het Britse echtpaar, Nicci Gerrard en Sean French. Zij schreven samen reeds 15 thrillers en 2 kortverhalen. Enkele van de voorgaande boeken hebben grootse prijzen gewonnen, zoals de Zilveren Vingerafdruk. Donderdagskinderen behoort tot een reeks van psychologische, literaire thrillers waarvan het eerste deel in 2011 gepubliceerd werd. Zo verschenen al: “Blauwe maandag”, “Dinsdag is voorbij”, “Wachten op woensdag”, “Donderdagskinderen” en “Denken aan vrijdag”. Telkens wordt er een dag van de week centraal geplaatst. Het verhaal draait rond psychotherapeute Frieda Klein. Je kan de boeken apart lezen. Of om het spannender te maken en je meer tot de personages verbonden te voelen, de hele reeks lezen.
In “Donderdagskinderen” graaft Frieda Klein in haar, dacht ze, verwerkte verleden. Een vroegere klasgenote vraagt haar hulp met Becky, haar onhandelbare dochter. Frieda besluit om met haar te gaan praten. Hoe meer ze te weten komt over het verleden van Becky, hoe meer ze overtuigd geraakt van het feit dat haar exact hetzelfde is overkomen. Ze zijn beide slachtoffer geworden, van dezelfde dader. Ze gaat op onderzoek, maar de vraag is: Zal ze de schokkende waarheid aankunnen?
Interpretatie
De thematiek van dit boek grijpt je bij de keel. De verhaallijnen zitten zo goed in elkaar, dat je meegenomen wordt in een avontuur. Je leert de personages vanaf het eerste boek door en door kennen. Het is alsof het hoofdpersonage naast je zit mee te lezen. Je voelt de adem van de vijand in je nek en je ziet hoe het gevaar eens komt loeren om dat kleine hoekje. De vijand die ik hier benoem, wordt gebruikt als leidmotief. Hij is er al sinds het eerste boek “Blauwe maandag”.
De emoties die de lezer moet voelen, worden beschreven door rijke zinnen, die worden gelezen als beelden. Zo heb je “Een grijs gordijn dat over de middag werd neergelaten.” (Donderdagskinderen, 2014, p. 52), “Koude vreugdeloze zon” (Donderdagskinderen, 2014, p. 72) en “Het was nostalgie naar de frisheid van die tijd” (Donderdagskinderen, 2014, p. 184) die als prentjes voor je ogen dwarrelen.
Het verhaal is geschreven in de personele verteller. Frieda Klein beschrijft de situatie vanuit haar standpunt. Soms word je op het verkeerde been gezet, maar dit komt doordat zij zelf op het verkeerde spoor zat. Het einde van het boek is des te verassender omdat Frieda het niet altijd bij het rechte eind had. Er zijn veel gesprekken tussen haar en de andere personages, daardoor krijg je ook een beter beeld van hun gevoelens en gedachten. Geregeld heb je ook de innerlijke monoloog. Je gaat als het ware het onderbewustzijn van Frieda Klein binnen.
Frieda is een voorbeeld van een round character. Je leeft met haar mee en kent haar door en door naarmate het boek vordert. Ondanks het feit dat Frieda het hoofdpersonage is, hebben ook haar vrienden een belangrijke rol. Zo heb je onder andere Malcomm Karlsonn als belangrijk nevenpersonage. Tenslotte heb je ook enkel bijfiguren, zoals Sarah May.
Er is sprake van versnelling bij de verhouding vertelde tijd/verteltijd. Om het boek te lezen, heb je ongeveer één week nodig. Het verhaal zelf speelt zich af over een periode van twee maanden.
In dit boek wordt de literaire spanning toegepast. Zo worden bijvoorbeeld de verwachtingspatronen van de lezer vaak doorbroken door onverwachte wendingen. In dit boek zit je zo in het verhaal, dat je maar moeilijk kan stoppen met lezen.
Ik vind dat dit boek geschikt is voor lezers vanaf vijftien jaar. Er komen enkele gruwelijke details aan te pas, die niet voor iedere lezer aangenaam zijn om te lezen.
Evaluatie
Ik vond dit een geslaagd boek, al lagen mijn verwachtingen net iets hoger. “Blauwe maandag” en “Wachten op woensdag” zijn voor mij de toppers van deze reeks. In deze boeken zaten meer verborgen aanwijzingen en was de spanningsopbouw, samen met het onverwachte einde, net iets beter dan in dit boek. Verder vond ik de verhaallijnen wel zeer goed in elkaar zitten, waardoor je helemaal werd meegesleept. Er waren verschillende verhaallijnen die in elkaar overvloeiden, wat het geheel net wat spannender maakte. Naargelang het einde vorderde, laaide de spanning zeer hoog op. Ik kon niet stoppen met lezen, wat voor mij een teken is dat dit een zeer waardevol boek was. Ondanks enkele moeilijke woorden (zoals schraagtafel, koketteren, sjoege,…) verstond ik het boek goed. De zinsbouw was ook zeer goed. Bij dit boek heb ik soms eventjes stilgestaan bij hoe mooi een zin gevormd kan worden. Dat talent om te schrijven heb je, of heb je niet.
Op het einde van dit prachtboek had ik last van het “boekenpijnsyndroom”, dat ken je wel: wanneer je koste wat kost dat ene hoofdstuk wilt uitlezen, ook al lig je in een krampachtige houding. Het verlangen naar je bed omdat je gewoon je boek verder wil uitlezen. Liggen op je buik, wanneer je eigenlijk op je rug beter ligt. Dat is wat een boek de moeite waard maakt! En dat is wat ik ervaren heb bij dit goedgevormde exemplaar. Wat ik nooit zal vergeten is “Een boek lezen, betekent het herschrijven.” (Citaten over boeken, z.j.) ~ Jean-Paul Sartre ~
Bibliografie
French, N. (2014). Donderdagskinderen. Ambo/Anthos B.V.
Tekstbureau van Ginneken, (2013). Vijftien quotes over boeken van 2013. [Afbeelding]. Geraadpleegd op 22 oktober 2015 via http://www.tekstbureauvanginneken.nl/15-mooiste-quotes-over-boeken-van-2013/
Citaten, (z.j.). Citaten over boeken. Geraadpleegd op 22 oktober 2015, via http://www.citaten.net/zoeken/citaten-boek.html?page=2
Niccifrench, (z.j.). Biografie Nicci French. Geraadpleegd op 21 oktober 2015, via http://www.niccifrench.nl/biografie/
1
Reageer op deze recensie
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
