Het einde van de eenzaamheid

“Je bent een herinneraar en een bewaarder, en dat weet je.”

In “Het einde van de eenzaamheid” zien we hoe de hoofdpersoon en ik-verteller Jules, zijn zus Liz en zijn broer Marty omgaan met de veranderingen in hun leven na de dood van hun ouders door een auto-ongeluk. Jules laat vanuit het heden, vanuit een ziekenhuisbed na een motorongeluk, zijn herinneringen en zijn leven de revue passeren en geeft daarmee een inkijkje in hoe hij, Liz en Marty, zich hebben weten te redden na de vroege dood van hun ouders. We zien hoe zij uit elkaar groeien nadat zij op een internaat terecht komen, maar ook hoe zij in hun latere leven weer geborgenheid bij elkaar vinden. Jules vindt tijdens de periode op het internaat steun in zijn goede vriendin Alva en ook de band relatie tussen hen beiden wordt in het boek verteld.

Ik las dit boek in het kader van de Hebban leesclub en heb er van genoten. Een mooi geschreven en ontroerende roman, die ik af en toe even weg moest leggen om het allemaal op me te kunnen laten inwerken. Het boek bespreekt grote thema’s als eenzaamheid, liefde, het verwerken van verlies en hoe de moeilijke gebeurtenissen in het leven te boven te komen. Over hoe je leven wordt gevormd door de gebeurtenissen die je overkomen en hoe het leven er door een (kleine) verandering helemaal anders uit had kunnen zien. De manier waarop het is op geschreven maakt dat je meeleeft met en je kunt inbeelden in hoe Jules omgaat met deze grote vragen en de ontwikkeling die hij doormaakt. Zeker een aanrader!