Eden

“Dus even resumé: ik heb blijkbaar een gat van twee jaar in mijn herinneringen. Niemand gelooft dat ik Anna ben. In mijn appartement zijn niet alleen een bak met wapens gevonden, maar ook het lichaam van mijn broertje. Getuigen hebben iemand die sprekend op mij lijkt na de moord daar zien weglopen.”

Anna komt bij in een donkere ruimte, vastgebonden aan een stoel en niet wetende wat er aan de hand is. Dan ziet ze een vrouw, iemand die precies op haar lijkt. De vrouw pakt een pistool en schiet zichzelf door haar hoofd. Het duurt dan nog dagen voordat Anna per toeval gevonden wordt door een jong stelletje, ze is meer dood dan levend.

De politie ondervraagt Anna, maar ze kan zich niks anders herinneren dan die vrouw. Maar de politie heeft geen vrouw of bloedspoor gevonden. Alleen Anna was aanwezig in dat donkere hol. De grootste schok volgt als Anna ontdekt dat het twee jaar later is dan zij zelf denkt. Waar was zij de afgelopen twee jaar? De politie gelooft niet dat Anna is wie ze zegt te zijn, want de echte Anna was twee jaar geleden ernstig ziek en daar is nu niks meer van te zien op de scans.

Als Anna weet te vluchten en op zoek gaat naar haar familie barst de hel letterlijk los. De wereld wordt aangevallen en er vinden massale moordpartijen plaats door groepjes mensen en zelfs kinderen. Anna slaat op de vlucht en weet te ontkomen aan deze eerste slachtpartij.

Anna besluit haar oudere broer te gaan zoeken en moet daarvoor heel wat kilometers lopen. Onderweg wordt ze een paar keer aangesproken en een Dwaling genoemd. Beetje bij beetje openbaart zich een schokkend feit. Engelen hebben de aarde overgenomen en zijn gekomen om de mensen uit te roeien. De engel in Anna heeft haar bewustzijn niet over kunnen nemen, maar kan Anna dit vol blijven houden? Een strijd tussen goed en kwaad kan het einde van de mensheid betekenen en Anna is een van de personen die het verschil kan maken.


“Het was op dat moment dat ik doorkreeg hoe verraderlijk het plan van God was en hoe hopeloos verloren de mensheid was. Had Hij afschuwelijke wezens gestuurd, gedrochten die meteen herkend zouden worden, dan was er misschien nog tegen te vechten, maar de helpers van God hadden menselijke omhulsels. Het was onmogelijk om te zeggen wie mens of engel was.”

J. Sharpe – pseudoniem van Joris van Leeuwen (1986) – begon met schrijven toen hij acht jaar was. Hij staat erom bekend verschillende genres met elkaar te mixen. Zijn vorige boek Gebroken geheugen was genomineerd voor de Harland Awards Romanprijs 2016, voor het beste boek van het afgelopen jaar, waar het naast de nominatie tevens een eervolle vermelding kreeg voor buitengewone originaliteit. De thrillers van Sharpe bevatten vaak zowel horror, scifi als fantasy elementen.

Eden is een apocalyptische thriller vol met actie. Dit boek begint gelijk op volle snelheid en de rest van het boek gaat zo door. Net als de personages in het boek tasten wij als lezer ook volledig in het duister over wat er aan de hand is. De vijand is lang onbekend en niemand is nog te vertrouwen. Maar Anna ontdekt het ‘hoe’ al sneller dan anderen, alleen het ‘waarom’ duurt langer. De religieuze insteek heeft de auteur geweldig bedacht. Het idee van engelen die het bewustzijn van mensen overnemen past het verhaal helemaal.

Vorig jaar heb ik Gebroken geheugen al gelezen en gerecenseerd en was toen erg onder de indruk van de schrijfstijl van de auteur. Reikhalzend keek ik uit naar Eden. En ook dit boek heeft me weer weten te pakken. Het is al een aantal dagen geleden dat ik het boek heb uitgelezen, maar het verhaal dendert nog steeds regelmatig door mijn hoofd, zo goed vond ik het.

Eden heeft alle ingrediënten in zich voor een goed en pakkend verhaal; het is spannend, heeft vaart, is onvoorspelbaar, bevat originele plotwendingen, heeft diepgang en aansprekende personages. En er zit een moraal in het verhaal die mij ook erg aanspreekt; we maken uiteindelijk zelf onze keuzes. Kortom J. Sharpe heeft het ‘m weer geflikt, wat een talent! Ga dit boek lezen!