Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Echt een ontroerend verhaal

Cover

Een foto van een ouder echtpaar die op wandel zijn in een besneeuwd bos. Deze foto straalt voor mij een soort van intimiteit uit hoe ze daar wandelen. Ik geef deze cover een 8.

Samenvatting van het verhaal

Op een dag in september krijgt Nadine een telefoontje van haar opa om te zeggen dat hij niet meer voor haar oma kan zorgen omwille van haar dementie, hij kan het gewoonweg niet meer aan. “Het is beter zo” zegt Nadine uiteindelijk aan de telefoon. Op dit moment valt de beslissing om een tehuis te zoeken voor haar oma. Wanneer is het eigenlijk allemaal begonnen vraagt Nadine zich af. Ze herinnert zich een paar voorvallen maar wie vergeet er al eens geen dingen of legt dingen op een verkeerde plaats toch?
Nadine gaat naar haar grootouders en ziet hoe haar oma zwakker is geworden en haar opa is ook fel vermagerd en ziet er heel bleek uit. Haar opa die de meest verschrikkelijke dingen moet aanhoren kan het niet meer opbrengen om haar te verzorgen en onder een dak te moeten leven hoe verschrikkelijk hij dit ook vindt om afstand te moeten nemen van zijn “meisje”.
Want zijn “meisje” is ze altijd geweest vanaf de dag hij haar voor het eerst zag toen hij na de oorlog bij zijn oom ging wonen. Het was gewoonweg liefde op het eerste gezicht. En nu kan hij zich niet meer aan zijn belofte houden om altijd voor haar te blijven zorgen, “Ik zou haar nooit verlaten hebben” zegt hij maar tenslotte is hij ook maar een mens.
Voor Nadine is het ook verschrikkelijk om haar oma zo te zien en ook haar opa die zichzelf laat verkommeren. Nadine was 2 jaar oud toen haar ouders scheiden en haar grootouders hebben haar
altijd opgevangen en daar was het dan ook wat ze juist zo nodig had en wat ze thuis miste en dat was nestwarmte. Haar oma gaat naar een tehuis maar haar opa heeft zoveel schuldgevoelens dat hij toch na 36 jaren zijn woning verlaat om samen met haar oma in het tehuis te gaan wonen. Hij moet gewoon bij zijn meisje zijn. Hij laat gewoon al zijn hebben en houden achter en vervoegt zich bij zijn geliefde. Als het voor hem ook niet meer houdbaar wordt in het rusthuis omwille van haar oma moet hij wederom een drastische beslissing nemen.

Conclusie

Dit boek bestaat uit 2 delen, het eerste vertelt het verhaal van Edwin en Ria, hoe ze elkaar zijn tegen gekomen en hoe hun liefde vanaf het eerste moment was. Hoe ze hem verloor en terugvond. Hoe ze daarna met elkaar leefden en gelukkig waren.
Het andere deel wordt verteld door de kleindochter Nadine die jeugdherinneringen oprakelt, hoe ze voor haar grootouders zorgt en hoe haar opa al die verhalen vertelt die ze nu heeft neer gepend in dit boek. Ze had aan haar opa gevraagd of ze dit boek mocht schrijven en haar opa stemde toe. Ze heeft een zo mooi en reëel beeld weer gegeven van twee mensen die zielsveel van elkaar hebben gehouden en die door een verschrikkelijke ziekte niet meer met elkaar konden leven. Ook de bijkomende emoties laten je zeker niet onberoerd als je dit verhaal leest, een mens verscheurt van schuldgevoelens die er alles aan zou gedaan hebben om de liefde van zijn leven bij zich te houden tot de dood.
Ook vanuit Nadine’s standpunt kun je lezen hoe ook zij het er enorm moeilijk mee heeft en wat zij van de toekomst denkt met haar vriend Tino. Hoe zij haar jeugdjaren heeft gespendeerd met mensen die zo dol op haar waren en waar ze goed verzorgt en vertroeteld werd en hoe zij ook meer dan haar best heeft gedaan om er voor hen te zijn toen haar opa haar nodig had. Hoe zij ook afstand heeft moeten nemen van haar oma die nu in fase vier zit van haar ziekte.
Dit boek is een mooi eerbetoon aan haar grootouders maar vooral aan haar opa; haar opa zou terecht fier op haar boek zijn geweest met dit verhaal. Hij zou het ongetwijfeld zeven sterren gegeven hebben!

Ik heb opzettelijk niet teveel prijs gegeven in deze recensie want ik vind dat je het verhaal zelf moet lezen om te weten wat voor een respectabel man Edwin was. Een heel prachtig maar oh zo ontroerend boek en eentje waar je nog dagen over nadenkt en dat je niet los laat. Dit boek krijgt van mij 5 sterren.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Nancy De Brucker

Gesponsord

Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.