geen saai verhaal

Amber Kaufmann is een wereldberoemde violiste die met haar man Kurt in Amsterdam woont. Amber geeft weinig interviews omdat ze altijd een bepaald onderwerp willen aansnijden en daar heeft ze geen zin in. Op een decemberavond geeft ze toch een interview aan de BBC voor het programma ‘Music Matters’. Daarin legt ze uit wat de muziek betekent voor haar en wat een voorrecht het is dat ze met een Stradivarius kan spelen. Dit instrument dat enkele miljoenen euro’s waard is, heeft ze in bruikleen van het Grimaldi Fonds en de Stradivari Society in Londen.
Ze beschrijft het muziekinstrument en wat voor een gevoel het haar geeft om ermee te spelen:
“Ik zie mijn viool als een verlengstuk van mijn vrouwelijkheid, mijn lichaam is ermee versmolten”
Het interview wordt plots onderbroken als er wordt medegedeeld dat het lichaam van Lena Miller is gevonden die bijna drie jaar geleden is verdwenen in de nacht van 7 op 8 maart 2013 na een diner op de Koninklijke Academie voor strijkinstrumenten in Londen. Amber schrikt heel hard van dit nieuwsfeit. Blijkt dat haar echtgenoot nog les heeft gegeven aan Lena. Toen Kurt Amber ontmoette was de zaak al een half jaar achter de rug.
In Londen kijkt Luke O’Connor naar het nieuws over het gevonden lichaam dat geïdentificeerd is als Lena Miller. Hij was degene die belast was geweest met het onderzoek maar om een bepaalde reden werd hij van de zaak afgehaald en dat is altijd aan hem blijven knagen. Dit is een zaak die hij nooit heeft kunnen afhandelen en loslaten.
Hij is dan ook heel verbluft als ze zeggen waar het lichaam is gevonden. Destijds hebben ze op de verkeerde plekken gezocht en er was ook gebrek aan bewijs. Luke’s werkkamertje hangt nog vol over de zaak. Hij wil er zich terug in verdiepen en kijken wat er is mis gegaan.
Na haar Azië-tour komen Amber en Kurt aan op Schiphol. Daar wordt Kurt meteen in de boeien geslagen en gearresteerd op verdenking van moord op Lena Miller. Kurt verzekert Amber dat dit een misverstand is en dat hij snel zal worden vrijgelaten.
Verweesd moet Amber alleen naar huis en dan beseft ze pas hoe kwetsbaar en afhankelijk ze geworden is van Kurt. Hij deed namelijk alles. Het enige waar zij zich mee moest bezig houden was haar muziek. Elke dag oefenen, uren aan een stuk. Godzijdank heeft ze haar chauffeur Tommy en huishoudster Nettie die haar helpen. De onzekerheid vrat nu al aan haar.
Dit heeft voor Amber ook verstrekkende gevolgen: haar geplande opnames en interviews en nog andere dingen worden gewoon geannuleerd. Dit is voor haar een grote shock want dat zou wel eens kunnen betekenen dat het gedaan is met haar carrière. En dan ontvangt ze ook nog iets wat haar totaal overdondert.
Het ziet er allemaal niet goed uit voor haar en voor Kurt tot ze uit onverwachte hoek hulp krijgt aangeboden…

Conclusie
Dit boek telt 351 pagina’s met 56 korte hoofdstukken. Op deze manier kun je goed meevolgen wat er met Amber gebeurt en hoe Luke O’Connor zich bezig hield met de zaak vanaf dag een. Gaandeweg komen deze verhaallijnen bij elkaar. Samen gaan Amber en Luke op onderzoek uit om achter de waarheid te komen wat er nu die bewuste avond met Lena is gebeurd.
Je krijgt ook een kijkje in die bepaalde muziekwereld. Het is hard werken en men moet alsmaar beter en beter presteren want er staan direct anderen om je plaats in te nemen. Een keiharde wereld waar talenten zich willen tonen en bewijzen. Ook de info met name over de Stradivarius was heel interessant om te lezen.
Ook, wat niet verrassend is, schetst ze de politieke wereld die gepaard gaat met macht en corruptie. Dit zijn elementen die overal bekend zijn. Toch heeft ze dit goed weergegeven.
In het begin komt het verhaal niet zo op gang maar op een bepaald moment heb je dan toch die stroomversnelling waardoor je het boek echt wilt uitlezen. Het verhaal was voor mij althans al een beetje voorspelbaar maar toch heeft de auteur mij op het laatste nog een beetje verrast. Geleidelijk aan leer je ook Amber beter kennen en is ze toch niet het grijze muisje dat je in het begin van het boek in gedachten had.
Je merkt ook wel dat ze voor sommige dingen research gedaan heeft maar dan zijn er ook weer dingen die volgens mij niet zo goed kloppen en dat vind ik dan weer spijtig. Ook heb ik verscheidene fouten opgemerkt in het boek: dit zowel qua woord- als zinsgebruik en zowel Nederlands- als Engelstalig. Een voorbeeld hiervan is: “Toen de burger was verorberd en O’Connor zijn handen en mond in de wc had gewassen…” Deze zin heeft me echt de wenkbrauwen doen fronsen, geen fraai beeld om je voor de geest te halen denk ik dan zo. En zo zijn er nog van die bepaalde fouten gemaakt in het boek. Ik vind dit jammer als je daar dan twee jaar aan hebt besteed. Ook het ietwat grove taalgebruik (in het Engels) vind ik sneu. Het woordje ‘literair’ vind ik hier niet van toepassing.
Een bepaald woord heb ik dan ook weer bijgeleerd en dat is ‘tweedelegbaby / moeder; dit woord ken ik althans als Vlaamse niet en nog nooit van gehoord. Ook “er zat geen woord Spaans tussen” kende ik niet. Gelukkig heb ik een Nederlandse collega die me daar tekst en uitleg heeft bijgegeven.
Op het allerlaatst moest ik toch even aan de beroemde Dr. Lecter denken wat ik wel grappig vond! Juist de ta-ta ontbrak nog :-)
Saai is dit boek niet en het geeft je een paar uur leesplezier.
Ik geef dit boek 3 sterren