Een sympathieke seriemoordenaar

Cover
Deze cover triggert je meteen als je het ziet. Ik vind deze heel goed gevonden en past dan ook bij het verhaal. Het maakt je nieuwsgierig en Anne-Laure heeft wederom een naam met een ‘i’ waarboven de druppel bloed is. Ook de doornenkroon is heel goed gevonden. Ik geef deze cover een 9.
Samenvatting van het verhaal
Maurice is een seriemoordenaar. Hij is recent gepensioneerd als zijn moeder komt te overlijden. Hij heeft haar beloofd dat hij nog één moord zal plegen en dat hij daarna ophoudt met moorden. Zijn moeder heeft hem ook een belofte gedaan waarvan hij hoopt dat die er snel gaat komen.
Als op de begrafenis van zijn geliefde mama zijn dochter Alexandra met haar nieuw vriendje komt opzetten, is hij daar allesbehalve gelukkig mee. Lorenzo is nu juist zo’n Alfamannetje waar Maurice zich enorm aan stoort. Maurice moet zich in bedwang houden want een belofte is een belofte! En bovenal is zijn dochter al wat hij lief heeft.
Maar stoppen met moorden is niet zo gemakkelijk als het blijkt. Immers is zijn werk noodzakelijk voor het welzijn van de mens. Hij moet met iemand gaan praten hoe hij kan stoppen met moorden want zo lukt het niet.
Maurice is heel gestructureerd en hij moet zich aan zijn plannen houden om zijn laatste moord te kunnen plegen. Maar buiten zijn wil om raakt hij verwikkeld in allerlei situaties waar hij de touwtjes niet meer in handen heeft. Lukt het alsnog om zijn allerlaatst moord te plegen? De tijd dringt voor Maurice!

Conclusie
We maken kennis met Maurice die strikt volgens de regels leeft. Nu moet hij het ‘verlossen’ laten zoals hij in zijn eigen termen gebruikt voor de moorden die hij pleegt. Hij ziet zichzelf als de opvolger van Jezus, maar een betere versie, en hij heeft al die jaren de wereld behoed van Alfamannetjes. Zijn theorie is simpel en het is uiterst noodzakelijk voor het welzijn van de mensheid. Hij aanschouwt zijn moorden niet als gruwelijk maar vanuit een ethisch standpunt, het is een soort van menslievendheid. Zijn lotsbestemming was voor hem meer dan evident omdat het met de beste intenties werd gedaan, maar dat moet dus nu stoppen en daar heeft Maurice het zeer moeilijk mee. Dat schept natuurlijk de nodige verwarring en hilariteit alom want zijn laatste moord is dus al gepland en hij wil niet van het plan afwijken.
Je weet heel goed dat Maurice een seriemoordenaar is, maar het grappige eraan is dat het zo niet bij mij overkwam. Hij is een man van de wereld, die ondanks het moorden een heel goede opvoeding heeft gehad. Hij weet ook wat waarden en normen zijn en beleefdheid. Nette manieren zijn een must bij hem en dat telt dus ook tijdens het moorden. Hij is een echte gentleman en heeft een uitermate leuke manier van denken en nogal goed dat de andere personages dan ook zijn gedachten niet kunnen lezen.
Anne-Laure heeft een verhaal gepend waarin Maurice in absurde situaties verzeild geraakt en waar hij zich moet uitpraten en nog veel meer. Het bonte gezelschap van personages, de belevenissen, hoe excentriek ook, je kan niet anders dan ermee lachen. En dat gaat zo het hele boek door. Het is zo beeldend geschreven dat je het gewoon voor je ziet.
Als je ‘Justine’ hebt gelezen dan weet je al wat je kan verwachten. Anne-Laure heeft een zwartgallige humor en dat is in dit boek ook weer sterk aanwezig. De geestigheid en suspense zijn hier weer met elkaar verweven en dat maakt het verhaal zo interessant. Zij is bij mijn weten zowat de enige die zo schrijft. Humor kent een uitgebreid scala en is ook heel subjectief. In dit geval wordt het geloof gebruikt omdat het aanleunt bij het verhaal. Is het controversieel of van de pot gerukt? Ik vond in ieder geval van niet, het is ook immers fictie en ik weet zeker dat het niet de bedoeling van de auteur is om te kwetsen. Mensen die een rotsvaste geloofsovertuiging hebben zouden dit misschien niet kunnen appreciëren maar zoals gezegd, met humor kun je veel kanten op! Het is gewaagd en Anne-Laure heeft lef om dit te pennen en voor mij is het haar meer dan gelukt.
Maurice was voor mij een sympathieke kerel die me aangename leesuurtjes heeft gegeven en het boek was dan ook te snel uit. De auteur heeft de lat hoger moeten leggen na ‘Justine’ en is er dan ook in geslaagd. En Anne-Laure heeft toch iets met koeien, hier kun je er ook weer niet van onderuit ;-)
4 sterren