Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Ontroerend verhaal dat je laat huilen en hopen

Nancy Vercamer 18 september 2017
Ik heb al veel goede dingen gehoord over haar andere boek ‘Versplinterd’. Het is er nog niet van gekomen om dat boek te lezen, maar dankzij de Hebban Leesclub kreeg ik wel de kans om met deze schrijfster kennis te maken via het boek ‘Duet met jou’.

Het boek heeft een mooie cover wat me nieuwsgierig maakt naar het verhaal.
Het verhaal begint met een voltreffer: de situatie van Joe en David. Deze mannen belanden in het ziekenhuis en vechten voor hun leven. We volgen voornamelijk hun vrouwen Ally en Charlotte.
Het boek heeft lange hoofdstukken, maar door de afwisseling van perspectief tussen Ally en Charlotte lijken ze niet zo lang. Via flashbacks leer je de personages beter kennen. Door het heden af te wisselen met flashbacks naar het verleden, blijf je in het verhaal betrokken en besef je waar de 2 vrouwen aan denken in het ziekenhuis.

Aangezien het boek zich afspeelt in 1 enkele nacht, ontwikkelen Ally en Charlotte zich niet heel erg met betrekking op hun vriendschapsrelatie. Hun leven verandert die nacht omwille van de levensbedreigende situatie van hun mannen. Die nacht zet hun hele leven op hun kop en ze komen er anders uit. Beiden beseffen dat vroeger in het verleden ligt en dat het heden en toekomst belangrijker zijn. Hierdoor zijn ze in staat de strijdbijl te begraven en te luisteren naar elkaar.
Charlotte zegt het zelf op pagina 390: "Wat zij beiden hadden moeten doorstaan, was iets waar ieder mens van zou veranderen." en "De grootste verrassing, voor hen beiden, was de ontluikende vriendschap die tussen hen was ontstaan." Die nacht legde de basis van die vriendschap.

Het verhaal heeft een mooie opbouw, ook al is het heel voorspelbaar. Bij het lezen van de achterflap had ik al een vermoeden in welke richting het verhaal zou gaan. In het verhaal zelf zat er nog een geheim verborgen dat voor mij redelijk vlug duidelijk werd.
Maar dat neemt niet weg dat ik het verhaal heel graag heb gelezen. De scènes tussen Joe en zijn zoon Jake brachten me constant tot ontroering. Hoe Jake zijn knuffel haalde om over Joe te waken, hoe hij diezelfde knuffel van het bed duwde omdat Joe nog steeds niet wakker was, hoe hij hun verhaal voorlas: deze momenten deden me allemaal een krop in de keel krijgen.

Dani Atkins krijgt het voor elkaar om de triestige momenten heel mooi te beschrijven zodat je meehuilt. Ze heeft een mooie schrijfstijl die op je gevoelens werkt. Ze weet precies welke woorden of acties een scène nodig heeft om het naar een hoger niveau te tillen.
Ik ben ervan overtuigd dat iedereen zal huilen bij het lezen van dit boek.

Dani Atkins heeft er een fan bij en ik kan niet wachten om ‘Versplinterd’ te lezen!

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Nancy Vercamer