Overtuiging en plezier

Eerder las ik Het huis aan de Gouden Bocht en deze roman, De Muze (alleen het omslag is al de moeite waard) is op hetzelfde principe gebouwd. Het leest als een trein, dat is zeker en ook de verhaallijnen zijn goed gekozen: het speelt zich af in 1967 en in 1936. Odelle, afkomstig uit Trinidad, is naar Londen gegaan (1967) en krijgt een baan als typiste bij een kunstkenner. Ze ontmoet een aardige man, Lawrie, maar ook een merkwaardige vrouw, Quick, die beiden iets te maken hebben met wat zich in 1936 in Andalusië (Spaanse burgeroorlog, opkomend nazisme, dreiging van WO2) heeft afgespeeld. Schilderkunst speelt een grote rol. Beide periodes hebben bepaalde overeenkomsten, maar uiteraard ook hele grote verschillen en het zit hem vooral in het verband tussen beide geschiedenissen. Schilderkunst, persoonsverwisseling, pseudoniemen, liefde, verdriet, dood, alles passeert de revue. Met overtuiging geschreven en met plezier gelezen.