Boek van het jaar?

Children of Blood and Bone krijgt de titel van het boek jaar, maar klopt dat wel?
Tom Adeyemi hanteert een vlotte schrijfstijl in het boek waardoor het enorm vlot leest, misschien wel iets te vlot. De schrijfstijl komt soms simpel over waardoor je door het boek vliegt en je eigenlijk het volledige boek niet kan opnemen.
De hoofdpersonages (Zélie, Tzain, Amari en Inan) voelden als echte normale personages aan en niet zoals in veel YA boeken, als perfecte wezens, maar sommige personages hadden meer invulling kunnen gebruiken, er zat niet altijd voldoende diepgang in.
Wat ik wel zeer goed vond gedaan was het zeer duidelijke racisme. De laatste jaren komt racisme weer veel vaker voor en om dan een boek te lezen dat waarschuwt voor wat er kan gebeuren als het racisme te ver gaat, vind ik echt supergoed. Tomi Adeyemi schuwt het taboo niet.

Al in al vond ik het een zeer aangenaam boek om te lezen, het verhaal vond ik supergoed en ik kijk enorm uit naar het volgende deel, maar de titel voor boek van het jaar vind ik toch wat hoog gegrepen.