Een jongen, een muildier en een brug

Bridge of Clay, het nieuwe boek van Markus Zusak, de schrijver van The Book Thief, maar geheel verschillend in stijl en verhaal.

Het verhaal gaat over vijf broers, Matthew, Rory, Henry, Clay en Tommy, die samen in hun ouderlijk huis wonen zonder hun ouders. Moeder is overleden en vader is daarna vertrokken. Het verhaal wordt verteld door de oudste zoon Matthew maar hij verteld het verhaal van Clay.

Het is niet chronologisch verteld maar je leest van verleden naar het begin van het verhaal tot nu. In het begin las het een beetje onwennig omdat ik nog in het verhaal moest komen en moest wennen aan het verspringen van de tijd, maar toen ik eraan gewend raakte werd ik geheel mee gesleept in het verhaal, en leerde ik de hoofdpersonen goed kennen, ook waar ze vandaan komen en hoe het zo gekomen is zoals het nu is. Er zijn puzzelstukjes die langzaam op zijn plaats vallen. Ik ben gaan houden van de schrijfstijl en van het verhaal, tegen het einde was mijn geboeidheid voor het verhaal een beetje afgezwakt maar ik wilde het hele verhaal wel te weten komen dus moest ik het wel echt uitlezen.

Het is prachtig geschreven, veel poëzie en woordspelingen zitten in het boek. Ook komen er veel opsommingen in, eigenlijk weet je pas op het einde van het deel of hoofdstuk wat er met sommige opsommingen bedoeld wordt. Voor mij las het langzamer dan dat ik normaal gewend bent omdat ik iedere zin tot me wilde nemen en alle woorden wilde sponzen zodat ik geen puzzelstukje zou missen. Voor mij is Zusak een echte meesterverteller en ik zal zeker uitkijken naar zijn volgende boek.