Interessant dystopisch verhaal met een verrassende wending

Grenzen is gesitueerd in Panthea, een toekomstige stad die in meerdere zones is verdeeld. Maz woont in zone 2, waar iedereen een tevreden leven leidt zonder pijn. Zowel fysieke als mentale pijn wordt middels een transactie overgeplaatst naar mensen uit lagere zones, die geld ontvangen wanneer ze de pijn aannemen.
Na een van de vele transacties krijgt Maz ‘bijwerkingen’. Hij vraagt zich dingen af waar hij voor die tijd nooit bij stilstond. Als hij Mischa letterlijk tegen het lijf loopt en spontaan verliefd wordt, raakt dit proces in een stroomversnelling. Steeds meer vragen dringen zich aan hem op en samen met Mischa gaat hij op zoek naar antwoorden.

Ik werd niet vanaf het allereerste begin gegrepen. Het heeft zeker vijftig bladzijdes geduurd voordat ik wilde weten hoe het verder ging. Dit is deels te verklaren door het perspectief waarin het boek is geschreven (ik-persoon), waar ik zelf niet zo dol op ben. Daarnaast had er wat mij betreft wel wat meer vaart in de inleiding gemogen, zoals dat in latere stadia wel gebeurde.

De in een razend tempo groeiende gevoelens die Maz voor Mischa ontwikkelde kon ik niet zo goed bijbenen, met name omdat Maz’ andere emoties zo werden afgevlakt. Los hiervan waren de andere emoties (of het gebrek eraan) wel goed en geloofwaardig beschreven.

Het verhaal laat zich vlot vertellen. Het pijnsysteem is een origineel aspect dat het verhaal anders maakt dan andere dystopische verhalen waar het gebied is onderverdeeld in verschillende zones en men eveneens op zoek gaat naar wat daarbuiten ligt. Het einde van het verhaal zag ik totaal niet aankomen, waardoor ik zeer aangenaam verrast was. Vier sterren zijn zeker op zijn plaats voor dit interessante debuut!