GE_WEL_DIG!

Dit is het derde boek van The Call of the Forgotten-serie. ( The iron fey). Ik keek hier al een hele tijd naar uit. Nadat ik Julie Kagawa mocht ontmoeten in November 2015, werd het wachten nog langer. Maar….Het was wederom het wachten zoooooooo waard!

We weten allemaal hoe het vorige deel eindigde….Ethan Chase zag niets meer, de duisternis nam hem mee. Maar hij overleeft de aanval van zijn neefje Keirran. Toen hij even dood was, is de sluier weg geweest tussen Nimmernimmer en de gewone sterfelijke wereld. Keirran staat nu aan de kant van de Vergeten Koningin en hij volgt haar orders op. Zij wil dat de vergeten Fae weer zichtbaar worden in de sterfelijke wereld. Dus de sluier moet helemaal verdwijnen. En dat kan maar op 1 manier.
En Ethan heeft daar helemaal geen zin in, het liefste heeft hij nooit meer met een druppel magie te maken. Hij is smoorverliefd op Kenzie, ookal is haar lot onzeker, hij blijft van haar houden. En hij wil Meghan niet teleurstellen. Zij mist haar zoon Keirran enorm en ze hoopt dat hij nog te redden is. Er is een manier ( bijna onmogelijk)en Ethan, Kenzie en een aantal anderen besluiten om het te gaan proberen. De wereld zal verloren zijn, als de sluier valt. Dus moeten ze Keirran zien te stoppen. Natuurlijk komen er weer een aantal personages voorbij, waar je als fan van houdt. Ash en Puck zijn weer van de partij. Ook is Vlijm de gremlin er weer en Grimalkin kan ook niet ontbreken. Het is nog maar de vraag of ze Keirran kunnen redden…En of ze de wereld kunnen redden van de Vergeten Koningin. Want als zij aan de macht komt, is dat het einde van Nimmernimmer zoals we het nu kennen.
Ethan komt weer heel veel vreemde figuren tegen, en de magie spat van de bladzijdes af.
Wat Keirran doet is hoogverraad. Hij voert het leger van de vergeten Fae aan en vecht onder andere tegen het IJzerrijk van zijn moeder Meghan! Zomer en Winter komen ook helpen en samen hebben ze een sterk leger. Maar zal het genoeg zijn?

Het is echt spannend vanaf de allereerste bladzijde. Moeilijk weg te leggen en niet te weerstaan. Ik moest eerst een ander boek van mezelf lezen. Maar dat lukte niet. Lol. Kagawa gaat altijd voor!
Geschreven in heerlijke vlotte taal, mooie hoofdstuktitels. ( zoals je gewend bent, altijd met een versiering, ook bij het overgaan, naar deel 2 of 3 van het boek). De cover is wederom prachtig mooi. Die ogen! De titel is ook perfect. Het enige minpuntje is dat het waarschijnlijk/ zeer zeker de allerlaatste van de serie is! Maar wat een avontuur zeg! Je voelt de hopeloosheid van Meghan. Het geloof van Ash, in zijn zoon Keirran. En Puck? Tja, die is zichzelf. Net als Grimalkin. Deze twee zullen nooit veranderen. Al denk ik wel dat het Puck toch echt wel een beetje geraakt heeft, maar hij verschuilt zich vaak achter zijn eeuwige grijns en humor. Maar ik denk dat hij toch iets bloot gaf;-).

Het einde is mooi en ik heb er vrede mee. En de deur blijft op een kier staan. Dus wie weet, neemt Julie Kagawa ons ooit nog een keer mee naar Nimmernimmer. Ik hoop van wel! En ik hoop stiekem op een boek over Puck (Robin Goodfellow), omdat hij mijn favoriete personage is. Puck de eeuwige vrijgezel. Ik denk dat veel dames hopen ooit een Puck te ontmoeten. Lol. Hij is gewoon zo grappig en zit vol humor. Daar ben ik gewoon dol op. Bookcrush heb ik dan ook echt, in deze serie!
5***** en een dikke 10! Als ik kon zou ik een hoger cijfer geven, lol! Julie rulez!