Goede humor en een goed verhaal!

Dit verhaal is een roman met spanning. Het is niet echt in een hokje te stoppen.
Het gaat voornamelijk over 3 oude studievrienden. Ze komen elkaar na jaren allemaal weer tegen op een bruiloft. Het gaat ze allemaal niet echt voor de wind. Victor valt in slaap op het bed van de bruid haar schoonmoeder. Als hij ontwaakt, zit de schoonmoeder in de kamer op hem te wachten. Ze laat hem al haar juwelen zien en een ketting. Maar niet een echte ketting, nee een tekening. Het zou haar ketting zijn geweest, maar door Nazi- Duitsland is het door de man waar ze verliefd op was ergens verstopt. Hij heeft nooit kunnen vertellen waar, zij heeft het nooit in de handen gehad of in het echt gezien. Het noodlot slaat toe en de familie wil de juwelen van Moeder terug hebben. Het hele verhaal laat hem maar niet los en hij besluit de Ketting te gaan zoeken. Zijn vrienden Kezia en Nathaniel maken zich zorgen om hem. Hij is nogal depressief en ze vertrouwen het niet meer. Ze gaan hem achterna en komen net als Victor in Frankrijk terecht.
Ze komen erachter dat ze niet meer de personen zijn, die ze in hun studie tijd waren. Kezia is nog altijd verliefd op Nathaniel. En Nat lijkt alleen maar van zichzelf te houden. En van alle vrouwen die mooi zijn….En hij kan ze ook vaak gemakkelijk nog krijgen ook. Victor is al sinds hun studietijd smoorverliefd op Kezia. Maar zij niet op hem. Toch zijn ze zeer close. Maar hij droomt van meer. Zij kan hem dat onmogelijk geven. De drie vrienden zijn niet tevreden met hun leven en hun werk. Het wordt een soort roadtrip. Het zorgt voor ongemakkelijke momenten. Maar ook veel humor. Donkere humor. Grappige humor. Harde humor. Droge Humor. Het boek is echt op een zeer humoristische manier geschreven. Het maakt dat je er echt doorheen vliegt.

Het eerste deel van het boek , leer je echt de 3 personages goed kennen. Je komt te weten hoe ze denken en hoe ze dingen zien. Na de bruiloft gaat het verhaal een heel andere kant op. Dan komt het spannende stuk erin. Gaat Victor de Ketting vinden?

De hoofdstukken zijn vaak kort, maar ook een paar hele lange. Elk hoofdstuk zie je door de ogen van een van de personages.
De titel is duidelijk. De cover kan ik niet helemaal plaatsen. Ik moet steeds denken aan de hotelkamer in hetzelfde motief aangekleed en het Servies in het Chateau. Geen idee of het daar mee te maken heeft?

Ik vind het een soort Friends, maar dan 10 jaar later. Zouden Ross en co, ook zo van elkaar vervreemd zijn, als ze na al die jaren elkaar weer tegen komen? Ik denk dat het net zo zal gaan. Het Friends gehalte vond ik erg leuk, vooral omdat de situaties af en toe gewoon echt hilarisch zijn.

Een lekkere Roman om te lezen! 3,5 sterren!