Moeilijk in te komen, saai...........

Gil Swanson komt in een lastig parket terecht. Hij moet samenwerken met een op het eerste oog een vijand van Russische bodem. Ze moeten samen werken om terroristen tegen te houden. Deze gevaarlijke personen komen uit Tsjetsjenië en hun leider heet Kavolenko. Gil ziet het steeds meer als een persoonlijke strijd en wil hem uitschakelen, koste wat kost. Kavolenko is dus De Wolf en Gil is de sniper. Ze zijn aan elkaar gewaagd. Er volgt een reis over de wereld om elkaar uit te schakelen. Want de Wolf wil hem ook uit de weg ruimen. Wie zal deze strijd overleven? Wie jaagt er nu op wie?

Het is echt een militaire thriller. Als je dol bent op dat soort verhalen is het een boek voor jou. Het geeft veel informatie over wapens. Het is leerzaam en je leert wat bij over de geheime dienst in Rusland en de USA. Maar…….Dat haalt voor mij persoonlijk de vaart er goed uit, iedere keer. Er zijn veel vuurgevechten en achtervolgingen. Er zit actie genoeg in. Maar ik mis iets……. Het komt niet opgang, ik kon me niet inleven in de personages.
De hoofdstukken zijn kort. De cover vind ik persoonlijk teveel op de Jack Coughlin boeken lijken. Deze schrijver vind ik ook beter.

De auteur neemt je mee over de hele wereld. Je komt in heel veel landen. Bijvoorbeeld Sicilië in Italië, Mexico, Malta en vele andere plaatsen.
Er zijn me iets teveel personages. Daardoor kwam ik maar niet in het verhaal. Het is moeilijk om je aandacht op het verhaal te houden als er weer een nieuw personage opduikt. Ze hebben allemaal wel met het verhaal te maken.
Gil vormt de rode draad in het boek. Zijn stukjes vond ik het lekkerste lezen. Maar bij hem, heb ik totaal geen feeling. Ik had steeds het idee dat ik iets gemist had. Zijn karakterisering is matig en hij komt niet echt warm over. Ik Google nooit een boek, maar dit keer moest ik wel. Het blijkt het derde boek over Gil zijn, maar het is in Nederland de eerste in een serie. Dat verklaart het gevoel van iets missen. In die boeken had je misschien meer ‘feeling’ met Gil gekregen. Soms overkomt je dat als lezer gewoon, daar is niets aan te doen.
Ik geef het 2 sterren!