Veel actie.

Donnybrook is een toernooi. Men vecht daar voor een grote geldprijs. Net zolang Tot er nog maar een vechtersbaas over is. Jarhead besluit om mee te gaan doen. Hij moet zijn kinderen eten geven. Dit toernooi winnen, dan zijn al zijn zorgen voorbij. Maar er zijn meer vechters die precies hetzelfde idee hebben. Ze gaan allemaal voor de winst.
Het duurt even voordat ze bij de Donnybrook aankomen. Eerst moeten ze er zien te komen. Dit is een absurde roadtrip, voor de deelnemers. Er vallen veel gewonden en doden. Het bloed en weefsel vliegen je regelmatig om de oren. Het Boek heeft weinig tot geen rustmomentjes. De actie blijft doorgaan. Niet vergeten adem te halen.
Voor mij is het allemaal te veel van het goede. Er zijn ook behoorlijk veel personages, ze gebruiken veel drugs en zijn Niet op hun mondje gevallen. Het heeft een goede rode draad die je kunt volgen. Maar in miin ogen, is het over the top. Het is ook niet echt een roman, ik vind het meer een thriller, met horror aspecten, omdat het erg bloederig is, van tijd tot tijd.
Je moet echt van dit soort verhalen houden. De auteur beschrijft alles levensecht en je ziet álles voor je. Op sommige momenten wil je dat liever niet. Er staat een scene in met een hond. Deze had ik liever niet gelezen. Ik kan namelijk niet tégen dierenleed.
Het is wel enorm spannend en zit bomvol actie. Maar ik Kon mijn draai er niet goed in vinden. 3***