kijk door de ogen van een seriemoordenaar....en wat je dan allemaal ziet....

De man in dit boek kan iedereen zijn. Hij ziet er op het eerste gezicht doodnormaal uit. Hij valt niet op als hij boodschappen doet en zou zomaar eens je buurman kunnen zijn. Je gaat wel iets anders naar de mensen om je heen kijken, na het lezen van dit boek.
Hij is alles behalve normaal. Hij is een seriemoordenaar. En hij geeft je een kijkje in zijn leven en vertelt je in geuren en kleuren wat hij met zijn slachtoffers doet. Het is geschreven in ik-vorm.

Er zit een gezonde dosis humor in en daar ben ik dol op!
Hij heeft een kelder tot zijn beschikking waar niemand iets vanaf weet. Daar komen soms zijn slachtoffers nog levend terecht. In een kooi, maar wel kooi met bed en alle basisbehoeftes.
Hij doet boodschappen in een bepaalde supermarkt en ontmoet daar een vrouw achter de kassa die zijn leven op zijn kop zet. Zij denkt dat hij boodschappen doet voor iemand anders. Ze weet niet dat het voor de slachtoffers in de kelder is.
Hij kan zomaar op straat een volgend slachtoffer vinden en haar dan ook meenemen. Vaak halen ze de kelder niet eens. Hij is heel impulsief en snapt sommige slachtoffers echt niet.
Een van zijn laatste slachtoffers is een vrouw die een grote mond heeft en niet bang voor hem is. Dat vindt hij echt enorm raar. Dat heeft hij nog nooit meegemaakt.

Het boek is spannend vanaf het begin. Soms een beetje verwarrend, maar verderop in het hoofdstuk worden de dingen duidelijk. Het is heel apart geschreven en ik moest er echt even aan wennen.
Maar het geeft een soort inzicht in het denken en doen van iemand met een zeer zieke geest. Dat vind ik persoonlijk heel interessant om zo te lezen. Als je het leest, snap je wat ik bedoel.

Het plot was goed, alleen het einde, daar had misschien wel meer ingezeten.
De karakters vind ik goed neergezet. Vooral de hoofdpersonen : de seriemoordenaar en het slachtoffer. Soms voel je ook medelijden met de moordenaar en op een ander moment weer met een van de slachtoffers. En soms denk je: ‘Wat een sneu slachtoffer, maar het is misschien wel een beetje eigen schuld?’. De moordenaar laat je dat soort dingen denken, omdat je toch een soort van gevoel voor hem krijgt. Je gevoel springt een beetje heen en weer en dat vind ik ook zeer apart.
De titel past perfect bij het boek. Deze moordenaar is echt goed in het spelen van zijn rol: Zijn Privéleven en in de samenleving.
Dus een heel goed boek, apart geschreven en spannend!
4 sterren****