Echt van genoten!

Fulia groeit op in een klein dorpje : Sayleche. Van de een op de andere dag is haar leven compleet anders. Ze moet met haar moeder vertrekken uit het dorp. Haar moeder is gravin van Gander.
Ze gaan naar het klooster van Nivantes. Ze komt daar steeds meer te weten over het verleden van haar moeder. Haar moeder heeft nooit veel losgelaten over haar rol in de val van het Verbond.
Fulia denkt steeds vaker terug aan haar ontmoeting met de geheimzinnige ridder van het Verbond. Hij sprak over het fort Agiana en ze weet dat haar weg daarheen moet gaan. De wereld is in de ban van het kwaad: Mirrax teisteren de mensheid. Elke mens op hun pad komt verschrikkelijk aan zijn einde. Deze wezens zitten vol haat en zijn bloeddorstig!
Ze vertrekt met haar beste vriendin Eymee en samen proberen ze zoveel mogelijk mensen te bereiken om het op te nemen tegen het kwaad. Fulia staat op tegen dit kwaad en wil het opnemen tegen de Marrix. Ze moet eerst het Verbond herstellen, dat gaat niet zo makkelijk. Veel volkeren zijn boos op elkaar en willen niets met elkaar te maken hebben. Hoe gaat ze dit voor elkaar krijgen en houden ze stand tegen het kwaad?

Het boek geeft een middeleeuws gevoel. De straten, de kampen, de kleding en de leefwijze nemen je mee terug in de tijd. Dat gevoel kreeg ik echt! Het is alsof je terug gaat in de tijd.
Het is een boek zonder magische krachten, maar met de kracht van vriendschap en vertrouwen.
Boosaardige heersers en geloven in het Verbond. En dat geloof is magie op zich. Dus zit er toch wel degelijk magie in. Het boek heeft geweldige gevechten, een tegen een. En strijdmachten die tegenover elkaar komen te staan in een gevecht. Het is heel mooi op papier gezet. Ik ziet het zo voor me tot leven komen! Zwaarden, Speren, Ridders het verhaal heeft het allemaal.

De cover is prachtig en als je het boek leest, dan weet je waar Fulia naar kijkt op de cover.

Het boek bestaat uit vrij lange hoofdstukken met een heerlijk lettertype! Maar dat de hoofdstukken lang zijn, daar merk je weinig van, het leest als een speer (om in termen te blijven)! De hoofdstukken hebben geen titelnummers maar zijn vernoemd naar de plaats waar het zich afspeelt.
Het einde smaakt naar meer en ik wil ook zeker het volgende deel lezen! 4****