Goed vervolg!!!!!!

Dit is het tweede deel van de Talonsaga. De cover is weer enorm mooi. Het zijn net metallic paarse drakenschubben en ze zijn echt voelbaar. Dan begin je al met veel plezier te lezen en het vasthouden is ook apart met een voelbare cover!

Ember weet nu waar Talon toe in staat is. Ze wil haar broer Dante weghalen bij de organisatie. Maar Dante is nog steeds aangesloten bij Talon. Ze zien haar daar nu als een Rebel en jagen op haar. Dante wil haar naar huis brengen hij weet zeker dat hij haar kan overhalen.
Garret de drakendoder van St. Joris wacht op zijn executie. Ember kan hem maar niet vergeten. Ze zet een reddingsactie op touw. Riley (ook een drakenrebel) helpt haar tegen zijn zin. Hij heeft een hekel aan St. Joris en kan niet geloven dat Garret niet gewoon alle draken dood wil hebben. Zijn maatje en computergenie Wes helpt hun met hun zeer gewaagde plan.
Ze ontdekken al snel dat de hele wereld naar ze zoekt. Talon en St. Joris zit achter ze aan. Zijn ze wel ergens veilig? Ondertussen wil Riley ook andere draken jongen helpen om uit de klauwen van Talon te blijven. Ze moeten allemaal keuzes maken die iemand het leven kunnen kosten. Ze hebben het zwaar. Ember moet vechten tegen haar innerlijke draak omdat ze nu in mensengedaante in Las Vegas verblijft. Haar draak mag niet naar buiten komen. En veranderen in een draak is uit den boze, dan weet meteen iedereen waar ze zijn.

Wederom een boek vol met actie, persoonlijk drama, romantiek waar je vlinders van in je buik krijgt en de drakenwereld. Hoe voelt het om een draak te zijn? Hoe voelt het om een draak aan te raken, dat zijn allemaal dingen die je nu weer goed meekrijgt. Je ziet dat drakenjagers en draken elkaar gewoon afschrijven. Maar er zijn er ook die een goed hart hebben. Maar ze zien alles maar een richting op. Ze zijn kwaadaardig. Een draak kan niet goed zijn? En een drakenjager al helemaal niet. Vooroordelen zijn er dus ook in hun maatschappij. Het is in de echte wereld ook zo. Als er een iemand slecht is, plaatsen wij de hele groep vaak in het vakje: slecht. Dit wil Kagawa je ook meegeven denk ik! En ik vraag me af of het ooit nog goed komt, ook tussen Dante en Ember. Kunnen ze op een lijn komen? Het smaakt naar meer. Boek 3 ga ik zeker in 2017 lezen!

Het leest weer lekker vlot en je vliegt er doorheen, ook al is het best een dik boek. Het is smullen.
Ik geef het boek 4****