Een prachtige achtergrond

Een verhaal dat zich situeert in het uitgestrekte Laps/Samische grensgebied tussen Noorwegen, Zweden en Finland, associeer ik niet direct met een Franse schrijver. Olivier Truc, de auteur waarvan sprake, is echter sinds 1994 naar Zweden verhuisd. Hij weet dan ook héél goed de context te schetsen van de Samische nomadische rendierherders door zelfs terug te gaan naar de eerste kolonisatie door de 'gekerstende Vikingen' in de 17e eeuw en daar in feite een verschrikkelijke proloog aan te wijden. De toon wordt direct gezet... De actuele verhaallijn gaat over het stelen van een eeuwenoude sjamanentrommel en over een moord op een Samische rendierhouder. De auteur wijdt verder uit over de oude en nieuwe discriminatie van de Sami en doorwoekerend racisme, waardoor hun levensomstandigheden sterk worden beïnvloed. Daarbij krijg je ook nog een prachtige impressie van het poollicht, de eindeloze sneeuwvlaktes, de weinige uren licht, de ijskoude temperaturen, en een hevige sneeuwstorm voor ogen. Tradities uit het land van de Samen zoals het creëren van mystieke sjamanentrommels en mondeling overgeleverde joiks vormen ook nog een element. Gans deze setting is zo nadrukkelijk aanwezig dat dit het misdaadverhaal op zich bijna wat overschaduwt bij mij. Je krijgt als lezer heel wat puzzelstukjes aangereikt waardoor je zeker in een bepaalde richting wordt gewezen, maar dan doemt er aan het einde toch weer een verrassende wending op. Want zelfs als uiteindelijk uitkomt dat er heel wat grote belangen op het spel staan, blijkt de genadeslag toch weer ingegeven door een zo simpele menselijke motivatie als wraak ... . Een goed verhaal met een prachtige achtergrond, met dank aan een Franse Zweed.