Een lach en een traan

Nadat ik de beschikbare delen van de zeven zusters had gelezen, was ik benieuwd naar ander werk van Lucinda. Ik was een beetje huiverig gezien sommige recensies bij dit boek.

Misschien is dat een voordeel geweest, ik ging er huiverig in en al snel heb ik regelmatig heel hard moeten lachen om Alex. Zijn "vindingrijkheid" mbt de muggen was hilarisch doordat ik dit ook echt zo voor mij zag. Ook de denkwijze van een 13 jarige met een IQ die hoogbegaafd is, is af en toe geweldig.

Ook diverse passages die Alex denkt/zegt en hoe Helena of William denken/zeggen, die dan compleet verschillend zijn, zijn eigenlijk wel heel erg herkenbaar. Ik vond het dan ook heerlijk om te lezen. Wel vond ik het jammer dat het einde van het boek voor mijn gevoel, ietwat "afgeraffeld" is. Het is wel duidelijk, maar de diepgang van die 10 jaar, met alles wat er is gebeurd, werd even snel vermeld. Dat had wel wat verder uitgediept mogen worden.

Al met al, een aanrader mist je het "zeven zusters" gedeelte niet "meeneemt" dit boek in.