Jeugdroman over pesten, liefde, vriendschap en hoop

Ik mocht dit boek lezen voor de #7daysrc. De appeltaart van hoop is de debuutroman van Sarah Moore Fitzgerald. Het is een verhaal over 2 tieners , Oscar en Meg., die al heel lang naast elkaar wonen. Ze hebben een kamer die vlak bij elkaar ligt en zitten urenlang uit hun raam met elkaar te babbelen. Wanneer de ouders van Meg voor 6 maand naar New-Zeeland moeten voor hun werk willen ze dat hun dochter meegaat. Meg wil echter niet vertrekken, waarom dat weet ze niet. Tot ze gaat beseffen dat ze eigenlijk niet weg wil omdat ze Oscar niet kan missen daar ze stiekem verliefd is geworden. Maar dat durft ze niet zeggen, dus schrijft ze maar een brief dat ze uiteindelijk niet verstuurt. En als Oscar dan een appeltaart bakt, die de wonderbaarlijke eigenschappen heeft dat de eters ervan zich beter gaan voelen, ziet Meg het toch zitten om te vertrekken. Als ze weg is komt het briefje echter in verkeerde handen en loopt werkelijk alles helemaal fout.
De appeltaart van hoop is eerder een jeugdroman dan een YA-roman. Hij is leuk geschreven en over het algemeen ook vrij vlot om te lezen. Soms is het wel een beetje chaotisch omdat er gewisseld wordt tussen verschillende personages en omdat het niet altijd even realistisch is of de timing klopt niet altijd. Maar het is op zich wel een heel mooi verhaal over vriendschap, liefde, hoop en pesten.