Absurd, levendig en optimistisch cynisch

" Ik ben een nigeriaan. Ik schrijf boeken, maar ge gaat mijn naam niet kennen, ik schrijf ze voor Mercedes van de Cloot, de negende gravin van Blaasveld, die onder het pseudoniem Elliot T. Davenport publiceert, professor in de vrouwenkunde. Maar eerst vertel ik zelf mijn verhaal, van in het weeshuis van de blauwe benedictijnen tot in de Bruine Voor, het pension van de alcoholverslaafde mevrouw Madeleine en alles ertussen met de krankzinnige commissaris Fistels, de berouwvolle moordenaar Bernard Poutrelle, Albert Shiverdecker met zijn slaapziekte en onze huishoudster Helga Glatzer-Schneeberg, die zich ook niet onbetuigd zal laten. Het loopt grootendeels goed af. "

Als deze introductie je koud laat of je irritatie opwekt, lees dan vooral niet verder. Leg het boek weg en draai je om, om er niet meer naar terug te keren.

Maar als je nu nieuwsgierig bent, getriggerd wordt, geintrigeerd bent en wilt weten hoe het de personages vergaat, wie zij zijn en wat ze is overkomen, neem dan de tijd, want je zult dit boek niet meer weg willen leggen.

Dit is het verhaal van een bijzondere vriendschap tussen Jenesepa Oghenekowho, een Nigeriaan en Mercedes van de Cloot, de negende gravin van Blaasveld. Samen schrijven zij boeken onder het pseudoniem van Elliot T. Davenport, een vrouwenhater of misschien wel een echte vrouwenkenner. Iemand die durft te zeggen hoe vrouwen echt zijn, opgesloten in een absurd komisch boek.
In elke vrouw schuilt haar moeder, is een fictief boek, geschreven door een fictief personage, die eigenlijk behoorlijk gestoord is, omgeven door personages die nog gekker zijn dan zij en in heel vreemde situaties verzeild geraken.
Maak je op voor een achtbaan aan gekkigheden, vreemde personages en absurde gebeurtenissen en ga er maar goed voor zitten.