Aangrijpend

De aangrijpende jeugdroman van Susanne Koster, opnieuw uitgegeven als tweede deel van De oneindigheidstrilogie over mishandeling, hoop en oneindige liefde. Voor young adults.

Jonka wordt, op aandringen van haar stiefvader, in een tehuis geplaatst. Vanaf dan heeft ze maar één doel: niemand tot last zijn en niets vertellen over wat er thuis is gebeurd. Toch knaagt er iets: haar moeder heeft haar immers gewoon laten vertrekken ... Na vele omzwervingen maakt Jonka zich los van haar thuis en kiest zij haar eigen weg, ondanks de pijn en het gevoel in de steek gelaten te zijn.
Zwarte lieveling is het eerste deel van deze trilogie. Dit boek sprak mij zo aan dat ik erg graag ook dit tweede deel wilde lezen. Waar het in het eerste deel voornamelijk over Saskia (Sassie) gaat, draait Achtergelaten om haar jongere zusje Jonka.

De cover is weer erg mooi en de schrijfstijl van Koster is herkenbaar en leest vlot. Ondanks de ellende die Jonka meemaakt, is het boek niet zwaar op de hand. Hoewel het genre young adult is, vind ik deze boeken als volwassene ook mooi en indrukwekkend om te lezen.
Het verhaal van Jonka verspringt, in tegenstelling tot het verhaal van Saskia, erg vaak. Nu zijn het ook twee verschillende meisjes die na hun uithuisplaatsing hun eigen gebeurtenissen meemaken dus het is niet erg dat dit anders verloopt. Jonka woont zelden lang op dezelfde plek nadat zij uit huis is geplaatst. Nadat het contact tussen Saskia en Jonka is hersteld, vroeg ik mij wel af of Saskia haar zusje niet had kunnen helpen op één of andere manier.

Wat ik een nadeel vond waren de vele tijdsprongen die werden gemaakt waarin ook niet altijd duidelijk was hoeveel tijd er was verstreken. Zo was mij bijvoorbeeld niet duidelijk dat Jonka toch twee jaar in het eerste tehuis heeft gewoond. Op een ander moment werd er ineens twee weken vooruit gegaan. Dat dit een keer voorkomt hoeft niet storend te zijn maar doordat dit in Achtergelaten met enige regelmaat voorkwam, stoorde dit mij wel.

Jonka is een personage dat eigenlijk niemand echt dichtbij laat komen. Doordat ze van plek naar plek gaat en personages komen en gaan, hebben Jonka en de lezer nauwelijks tijd om op adem te komen. De afstandelijkheid blijft hierdoor in stand. Hoewel je als lezer wel gedachten meekrijgt van Jonka, lijk je niet helemaal door te dringen en dichtbij haar personage te komen.
Wel leef je erg mee. Het is onvoorstelbaar wat Jonka door moet maken en nog verdrietiger is het om te bedenken dat Koster deze boeken heeft gebaseerd op ware gebeurtenissen. Hoe lang het verhaal van Jonka onder de radar is gebleven terwijl er mensen afwisten van haar situatie. Hoewel dit fictie is, geloof ik direct dat dit in de realiteit ook aan de orde is.

Knap van Koster is hoe aangrijpend zij kan schrijven. De situatie van Jonka is hartverscheurend maar toch weet Koster ook verschillende malen een gevoel van liefde te creëren waardoor je hart even iets opwarmt na alle kilte. Saskia, Jordie, Marga, Simone, Monique en uiteindelijk Sabrina weten dit vooral voor elkaar te krijgen. Helaas zitten vele personages maar kort in het verhaal. Verscheidene keren wens je als lezer dat het contact met een personage in stand blijft en dat het Jonka lukt om op te krabbelen en uit haar situatie los te breken.

Het onderwerp van deze trilogie is zwaar, toch leest het boek makkelijk en niet deprimerend. Hooguit op sommige momenten ietwat frustrerend door de keuzes die Jonka maakt. Toch is ze een krachtig personage en is het bewonderenswaardig hoe zij doorgaat. Net als Zwarte lieveling is Achtergelaten een boek dat je raakt. Ik kijk dan ook zeker uit naar het derde en laatste deel van deze serie!

Achtergelaten krijgt van mij 3,5 ster.