onderhoudend, maar geen topper

Ik las onlangs "midzomernachtshitte (i studens hetta) van Viveca Sten. Het is midzomer, een druk moment op Sandhamn met veel feestende jongeren en natuurlijk ook veel alcohol en opstootjes. Het zijn dan ook drukke tijden voor de politie aldaar. 's Morgensvroeg wordt het lijk van een jongen gevonden op het strand (Victor Ekengreen). Victor was naar Sandhamn gekomen om midzomer te vieren op een boot samen met nog een aantal jongeren, waaronder Tobias en Christoffer Hökström, Ebba en Felicia. Ebba en Felicia werden eerder op de avond in verwarde toestand aangetroffen op het strand en het is lange tijd compleet onduidelijk wat er de avond van de moord exact is gebeurd. Beetje bij beetje ontdekken Thomas Andreasson en Margit de waarheid.
Het boek is niet echt spannend te noemen, al wil je wel graag weten hoe het precies in elkaar zit. Het einde is verrassend (positief punt) en ook de dader had ik niet zien aankomen (nog een positief punt). Maar ik blijf het moeilijk hebben met de rol van Nora Linde (een jeugdvriendin van Thomas Andreasson) in de boeken: het is mij nog altijd compleet onduidelijk wat zij toevoegt aan de boeken. In dit boek is zij de persoon die zich in eerste instantie over de ontredderde meisjes Ebba en Felicia ontfermt en is het haar stiefdochter Wilma die onrechtstreeks voor de ontknoping zorgt, maar voor de rest heeft haar aanwezigheid in het boek geen enkele toegevoegde waarde, behalve dat we nu weten dat ze relatieproblemen heeft met haar nieuwe vriend Jonas en dat haar ex-man Hendrik zich iets minder als een zak gedraagt dan in de voorgaande boeken.
Het boek leest vlot weg, al zijn de hoofdstukken wel zeer kort. (soms maar anderhalve bladzijde) Nu heb ik het boek in Zweeds gelezen, en vond ik die korte hoofdstukken nog wel aangenaam, maar indien ik dit boek in het Nederlands had gelezen, had mij dit toch wel gestoord.
Kortom: leuk als tussendoortje, maar ook niet meer dan dat.