Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Nette Wouters 11 november 2011
Pieter Aspe (°3 april 1953), één van de meest gelezen misdaadauteurs in Vlaanderen en Nederland, debuteerde in 1995 met Het vierkant van de wraak. Dit was het begin van een meeslepende, spannende en overtuigende reeks. Hij verkocht al meer dan 1, 5 miljoen boeken. Sinds zijn debuut schreef hij 29 Van In-boeken. In 2001 kreeg hij de Hercule Poirotprijs voor zijn roman Zoenoffer. Hij was driemaal voor deze prijs genomineerd. De meeste verhalen spelen zich af in Brugge waaronder ook Blauw bloed dat hij schreef in 2000. Blauw bloed is een meeslepende thriller waarin je wordt meegenomen in een web van leugens en intriges.
Hannelore Martens, de vriendin van Pieter Van In, wordt op een dag gebeld door Valentijn Heydens, een jeugdvriend. Hij wil haar dringend spreken en Hannelore gaat in op zijn verzoek want stiekem heeft ze nog wel wat heimelijke gevoelens voor hem. Valentijn toont haar enkele dreigbrieven die voor zijn vader, Marcus, bedoeld zijn. Nog diezelfde avond krijgt Van In telefoon dat ene Marcus Heydens dood is aangetroffen in zijn huis op een nogal bizarre manier. Het blijkt om een zelfmoord te gaan maar is dat wel zo? Als Van In er achter komt dat Valentijn en Hannelore in het verleden een relatie hebben gehad, verdiept hij zich in de zaak. Naarmate het boek vordert, wordt het onderzoek ingewikkelder en kan Van In zijn jaloezie maar moeilijk wegstoppen. Als Hannelore nog een keer met Valentijn afspreekt, grijpt deze laatste zijn kans en ontvoert haar. Van In is ten einde raad. Hij en Versavel onderzoeken alle mogelijke sporen, gaande over het verleden van Marcus tot de Koning. Als lezer leef je echt naar het einde toe want dan begrijp je pas het hele verhaal.
Het boek sleept je mee in een wereld vol intriges en complotten. Aan de ene kant heb je het eigenlijke verhaal en aan de andere kant heb je het privéleven van Pieter, Hannelore en Versavel. De verschillende verhaallijnen worden mooi in elkaar verweven. De karakters van de verschillende personages zijn zo goed uitgewerkt dat je jezelf kan inleven in het verhaal. Doordat de gedachten en gevoelens ook beschreven zijn, is het verhaal realistisch. Door de combinaties van de karakters en de beschrijvingen van gedachten, gevoelens en plaatsen kan je een beeld vormen in je hoofd over hoe het in het echt zou zijn. Dit maakt het boek zeer realistisch en meeslepend. Ook het privéleven van Van In levert een bijdrage tot het boek.
De relaties onderling maken het boek ook interessant voor lezers die niet zo houden van het thrillergenre. Doordat al deze dingen door elkaar lopen, wordt je soms op het verkeerde been gezet en dit maakt het natuurlijk erg spannend. Het boek is meeslepend en mysterieus opgebouwd waardoor je moet nadenken om het te blijven volgen en dit zorgt ervoor dat het zeer boeiend blijft. In het begin is het soms moeilijk te volgen maar door zijn stijl en beschrijvingen blijft het interessant. De thema’s van Aspe zijn vaak doordacht en meeslepend. Door de verschillende verhaallijnen is het verhaal niet eenzijdig en zo wordt je aangespoord om mee op zoek te gaan naar de dader. Zijn schrijfstijl draagt natuurlijk ook bij tot het verhaal, je wordt meegezogen in het verhaal en het leest als een trein. Hierdoor maakt Pieter Aspe zijn reputatie waar als schrijver van aantrekkelijke, spannende boeken. Het boek is bedoeld voor mensen die van thrillers houden maar tegelijkertijd ook voor mensen die de gevoelens en gedachten van de personages willen kennen. Je bent ook geïnteresseerd in het verhaal van de speurder en zijn gevoelens en gedachten achter een zaak.
Ik ben zelf geen thrillerfan maar deze roman heeft me wel echt aangesproken. De gedachten en gevoelens achter sommige acties maakten het voor mij realistisch en meeslepend. De karakters van de personages zijn heel mooi uitgewerkt. Ik kan me aansluiten bij het feit dat Pieter Aspe één van de beste misdaadauteurs in Vlaanderen is. Hij neemt je zo mee op sleeptouw door het hele verhaal. Het leuke is dat je wordt aangespoord om na te denken over de dader. Dat je een beeld kan vormen van het verhaal maakt het ook allemaal echter. Ook de omschrijvingen van sommige plaatsen en de dagelijkse dingen maken het verhaal compleet. Een van de weinige minpuntjes die ik opmerkte, is dat het soms wat verwarrend was omdat je niet altijd goed wist hoe al de personages met elkaar verbonden waren. Ook het einde had net iets uitgebreider mogen zijn. Dit maakt Aspe natuurlijk ruimschoots goed door zijn schrijfwijze en inleving.
Kortom Blauw bloed is een echte aanrader voor al wie eens een thriller wil proberen. Het leest vlot en onderbouwend. Aspe neemt je zo mee op zijn tocht door heel het boek, een echte speurtocht!

Reageer op deze recensie