In 1995 debuteerde Bruggeling Pieter Aspe met het boek Vierkant van de wraak, waarin hij het succesvolle speurdersduo Van In en Versavel introduceerde. Zes jaar later won Aspe met het boek Zoenoffer de Hercule Poirot-prijs, voor de beste Vlaamse misdaadroman. Pieter Aspe schreef hiernaast nog een hele reeks thrillers, en waagde zich ook nog aan het schrijven van enkele jeugdboeken en strips. Verder bedacht hij ook de scenario’s voor de VRT-reeks Heterdaad. Zijn boeken werden later bewerkt voor radio en theater, en enkele jaren geleden pakte VTM zelfs uit met de televisieserie ‘Aspe’. Dat zijn succes blijft voortduren werd onlangs nog bewezen toen deze schrijver weer het grootste aantal boeken verkocht op de boekenbeurs.
In het jaar 2000 bracht Pieter Aspe de thriller Blauw Bloed uit bij uitgeverij Manteau. In dit boek gaat commissaris van In, samen met zijn trouwe hulp Versavel, op zoek naar de moordenaar van Marcus Heydens.
Op een dag nodigt Valentijn Heydens, zoon van Marcus Heydens, Hannelore Martens uit voor een dinertje in L’Estaminet. Hannelore Martens, de sympathieke vriendin van Pieter Aspe en ex-vriendin van Valentijn, gaat in op het verzoek.
Aanvankelijk was ze blij Valentijn nog een keer terug te zien, maar al snel verandert de stemming. Valentijn haalt plots doodsbedreigingen boven, gericht aan zijn vader.
Enkele uren na het gesprek vindt Marcus Heydens de dood. Alles lijkt er op uit te wijzen dat het om zelfmoord gaat. Van In gelooft niet dat het om zelfmoord gaat en wil deze zaak tot op het bot uitkiemen. Er worden aanvankelijk niet meer verdachten voorop gesteld dan de familie en vrienden van Marcus. En ook Valentijn wordt door Van In als verdachte beschouwd omwille van zijn raadselachtige gedrag, ook al kon deze een alibi voorleggen.
Verder volgt er een ontzettend spannend verhaalverloop met nog meer slachtoffers. Zelfs voor van In en zijn vrouw Hannelore hangt hun leven even aan een zijden draad. De dramatische ontknoping is een huzarenstukje dat Aspes grote verbeeldingskracht illustreert.
Het was mijn eerste keer dat ik een boek las van Pieter Aspe en ik vind het boek Blauw Bloed een echte aanrader voor iedereen die houdt van een boek boordevol spanning. De creativiteit en de vlotte schrijfwijze van Pieter Aspe zorgen ervoor dat het verhaal niet langdradig wordt, maar het je blijft bekoren. Het boek was in het begin wel moeilijk te volgen omdat hij meerdere verhaallijnen door elkaar schrijft, maar na verloop van tijd komen alle verhaallijnen bij elkaar en wordt alles veel duidelijker. Je gaat in dit boek automatisch mee op zoek naar de moordenaar van Marcus Heydens, maar je komt pas op het einde te weten wie de moordenaar is. Dit komt doordat de auteur je steeds op een dwaalspoor zet. Er zijn niet veel verdachten, maar ze kunnen allemaal de dader zijn.
Dat Aspe een van de meest gelezen misdaadauteurs in het Nederlandse taalgebied is, kan ik na het lezen van dit boek zeker en vast begrijpen.