Dit boek toont een van de vreemde wegen die de uitgeverijwereld kan belopen. Het tweede deel van een serie wordt vertaald en het eerste deel niet. Jammer, want ik denk dat in dat eerste boek meer de ontwikkelingen van de hoofdpersoon beschreven wordt. Het is een verhaal dat rustig voortkabbelt, maar daardoor ook geen grote spanning vertoont. Een jonge vrouwelijke detective werkt samen met haar mannelijke medewerker aan de oplossing van een verdwijning van een jonge vrouw. Later blijkt dat er een aantal jonge vrouwen om het leven zijn gekomen. Het verhaal speelt zich af tussen de beide wereldoorlogen. Het leest gemakkelijk weg, de schrijfster gebruikt geen lange zinnen en ook geen moeilijke woorden. Alleen doet de schrijfster zo nadrukkelijk haar best om het boek in een vroegere tijd te plaatsen dat het voor mij te geforceerd is overgekomen: Er worden veel herhalingen gebruikt van feiten, die bij die tijd horen zoals het nummer noemen als de telefoon opgenomen wordt, vaak vertellen als MD zich gaat wassen, vaak beschrijven dat MD een bijzondere positie in haar woning inneemt: niet bij het personeel maar ook niet bij de echte bewoners.

Ik vind het meer een drama dan een detective of een thriller.
De hoofdpersoon gedraagt zich soms wat zweverig: ze gaat mediteren om in contact te komen met gedachten van overledenen. Verder trekt ze wel eens ongegronde conclusies die ze dan wel doorgeeft aan haar clïent. Gelukkig blijken haar conclusies uiteindelijk wel juist te zijn. De cover vind ik niet bepaald geslaagd: Er is een jonge moderne vrouw op afgebeeld terwijl Maisie echt een vrouw van 1927 was.
Ik ben niet benieuwd naar andere boeken van deze schrijfster.