“Robin Cook is de keizer van de medische thrillers”: tenminste, dit staat op de cover geschreven als citaat uit de Flair en ik ben het hier ja en nee met ze eens. Als ik voor het eerst een boek als dit zou lezen van deze schrijver ben ik het helemaal met hen eens, maar ik heb alle boeken die in het Nederlands vertaald zijn al van hem gelezen en ik kreeg aan het begin van het boek zo’n gevoel van: “Hé niet weer zo’n verhaal”. Het knappe van deze schrijver vind ik dan wel dat hij me toch in zijn ban krijgt en ik vooral aan het einde volledig aan het boek gekluisterd zat en dat kostte weer wat nachtrust.

Zoals gezegd dus is Diagnose een medische thriller en een vervolg op Ademnood. We hernieuwen de kennismaking met Laurie en Jack en de karakters van deze twee hoofdpersonen wordt, meer nog dan in het eerste boek, verder uitgediept.

Diagnose is een zelfstandig leesbaar verhaal over twee forensisch pathologen, die te maken krijgen met een reeks van overleden personen die ogenschijnlijk zonder medische oorzaak zijn komen te overlijden. Laurie gaat opzoek naar de oorzaak en komt hierdoor in grote problemen. Daarnaast treden er ook nog eens hele grote problemen tussen Laurie en Jack op, waardoor Jack eindelijk aangezet wordt om het een en ander uit zijn verleden te gaan verwerken.

Hele grote pluspunten uit het boek zijn de gemakkelijke leesbaarheid en de prachtige cover. Die cover alleen al krijgt van mij 5 sterren. Dit is voor mij een van de beste covers die ik ooit gezien heb. En dat zijn er in mijn leven al heel veel.

Ik vind het wel moeilijk om het aantal sterren aan te geven en daarom splits ik dit in twee:
Als dit het eerste boek van Cook was dat ik zou lezen zou ik 4 sterren geven.
Omdat het boek erg op voorgaande boeken van Cook lijkt geef ik 3 sterren.
Het is gemiddelde is afgerond toch weer 4 sterren. Als cijfer zou dit boek van mij een zeven krijgen.